Werkervaring

Een ervaring in het werkveld

–> SPZ staat voor Sozial Pädiatrisches Zentrum en aan de Charité bestaan er vijf SPZ’s waaronder de KJP

( Kinder-und Jugendpsychatrie)

MAANDAG

Mijn eerste stagedag was super leuk. Ik heb me om 8 uur in het teamoverleg kort aan iedereen kunnen voorstellen. De ergotherapeute, die mijn verantwoordelijke voor de week gaat zijn werkt er al 25 jaar. Ze heeft heel wat ervaring en ik kan tijdens deze week zeker veel leren. Zij doet uitsluitend diagnostiek. Zij neemt testen af zoals de FEW-2 en de FEW-JE, de BOT- 2 en de M-ABC. Omdat ze enkel testen afneemt en niet therapeutisch werkt ziet ze de kinderen maar een keer. Ze heeft zo een rijke Ervaringschat dat ze de kinderen al na een heel korte periode kann inschatten en weet welke testen ze uiteindelijk gaat toepassen. Om het therapeutisch werken binnen de kinderen en jeugdpsychatrie te leren kennen ga ik andere ergotherapeuten maar ook logopedisten en creatieve therapeuten observeren.

Na de middagspauze heb dus bij een andere ergotherapeute meegevolgd. Zij werkt therapeutisch met de kinderen van het dagverblijf en met de kinderen die stationair opgenomen zijn. Er zijn kinderen met heel diverse pathologien zoals eetstoornissen, angststoornissen, kinderen met een trauma, kinderen met FAS ezv.

DINSDAG

Vandaag is de drukste dag van de week aan de Charité. Dat valt direct op. Iedereen is heel druk bezig en er is niet veel tijd om dingen uit te leggen. De dag begint met het teamoverleg. Artsen die ‘s nachts urgentiedienst hadden briefen de rest van het team. Elke week komt externe persoon en geeft een vorming over een nieuwe methode of over een actueel onderzoek. Deze week kwam iemand uit het neurologisch SPZ (sociaalpediatrisch centrum) om een korte uitleg te geven over een nieuwe therapiemogelijkheid voor ouderen. De methode noemt stepingstones en is een soort vorming voor ouderen met kinderen met een ontwikkelingsachterstand. Het is een gedrachstherapeutisch geinspireerd concept.

Na de vorming heb ik de logopediste bij het toepassen van de SETK-2 mogen observeren. Het was een kind van tweeenhalf jaar met vermoeden van FAS.

Samen met de logopediste heb ik dan het scoreformulier bekeken en zij heeft me uitgeleggd hoe ik de resultaten van het kind moest interpreteren.

‘S middags was er een overleg van de kleuterconsultatie. Hier heeft het team vooral te maken met kinderen die in deprivatie zijn terecht gekomen en vaak in zeer moeilijke omgevingen zijn opgegroeid.

In de namiddag heb ik nog een rondleiding en inleiding gekregen van een ergotherapeute uit het SPZ voor rheumatologie en endocrinologie. Dat was heel interessant. Zij heeft mij verschillende hulpmiddelen voor rheumatoide patienten getoont. Zij adviseert veel schrijfmotorische hulpmiddelen.

WOENSDAG

Ik heb ‘s morgens een uitvoering van de Bayleys mogen observeren bij een kind van tweeenhalf jaar.  In begin was de ergotherapeute nog van plan om de SON-R  te gebruiken, maar ze merkte snel dat het kind heel veel verbale ondersteuning en aanmoediging nodig had. De SON-R is een vooral non-verbale test dus heeft ze dan voor de Bayley III gekozen. Samen met de ergotherapeute heb ik de scores berekend en geinterpreteerd. De ergotherapeute was heel geinteresseerd in mijn observaties tijdens de testafname en we hebben nog een lange nabespreking gehad.

In de namiddag heb ik de afname van de BOT-2 bij een kind van 12 jaar meegevolgd, sommige items heb ik ook voor de patient mogen voordoen. Ik heb vooral het gedeelte van de psychomotoriek geobserveerd en mijn observaties achteraf aan de ergotherapeute vermeld.

Ik heb nog een heel spannend huiswerk gekregen. Voor het einde van de week moet ik instellingen in Berlijn vinden die het concept van Emmi Pikler en Elfriede Hengstenberg toepassen.

DONDERDAG

‘S ochtends heb ik een toepassing van de BOT-2 mogen zien bij een kind van 3 jaar. Het kind werd door zijn ouders verwaarloosd en was recentelijk uit het gezin gehaald. Helaas konden we de test niet scoren omdat het niet lukte alle items af te nemen met dit kind.

Rond de middag volgde ik nog de visite van het multidisciplinair team.

In de namiddag wou ik een patient van de logopediste observeren, maar de patient heeft zijn kat gestuurd. We hebben tijdens het wachten over verschillende vraagstukken gediscuteerd en ook de twee disciplines van de logopedie en ergotherapie vergeleken.

Na mijn dag aan de Charité ben ik nog bij Pro Familia langs gegaan om flyers af te halen die uitleg geven over sexualiteit aan mensen met een verstandelijke beperking. De ergotherapeute heeft gemerkt dat er hier veel nood aan is en ze is op zoek naar informatiemateriaal om het aan patienten te kunnen geven.

In de avond ben ik nog naar het KaDeWe ( Kaufhaus des Westens) geweest en heb op de bovenste verdieping een coffie gedronken.

VRIJDAG

Op vrijdag zijn er niet veel therapeuten op het centrum. Daarom ben ik ‘s morgens naar de afdeling 31 om de creatieve therapeut tijdens een sessie te obsereveren. Dit is een afdeling waar kinderen en jongeren met eetstoornissen worden opgenomen. Aan de sessie creatieve therapie namen vijf jongeren deel met een leeftijd van 14 tot 16 jaar. Het was heel interessant, elke patient heeft een bepaald materiaal gekozen en een eigen thema waaraan hij of zij gewerkt heeft.

Na de middagspauze mocht ik nog bij twee intakegesprekken van de arts bijwonen.

‘S avonds heb ik nog iets cultureel gedaan en ben naar het Adria Cinema geweest om de film Lalaland te zien. Dat was heel leuk.

ZATERDAG

Op zaterdag heb ik een beetje langer geslapen en dan lekker ontbeten met mijn gastfamilie. Erna zijn we naar het kruidtuin gegaan omdat het zo mooi weer was. Er was een tentoonstelling van kamelien en rhododendren en alle bloemen waren aan het bloeien.

Achteraf heb ik nog een beetje de winkels rond het Rathaus Steglitz verkend.

‘S avond ben ik met vrienden naar een feestje gegaan. Een vriendin van mij woont in een “Hausprojekt”. Het is een voormalig kraakpand uit de jaren tachtig.

ZONDAG

Op zondag ben ik al om 8 u vetrokken en heb de ICE gepakt terug naar Brussel. Het was een heel korte super leuke intensieve reis. Ik wou dat mijn stage langer was geweest.