Onze eerste week zit erop en het was een lange zeer vermoeiende week.
Vrijdag drie januari zijn we aangekomen met het vliegtuig in het niet zo zonnige Porto. We zijn met een shuttlebusje naar ons verblijfplaats gegaan. Daar aangekomen zag het er maar een vieze buurt uit. Anna ontving ons zeer vriendelijk en blij. Alles leek ok. We besloten om in de avond te betalen en dus nog niet direct. Gelukkig! We kregen een rondleiding en op het eerste zicht zag het er nog cv uit. Maar toen we beter keken waren de kamers eigenlijk degoutant. Enorm vochtig, schimmel, enkel glas, super koud, vieze badkamers,… Toen we even op het bed zaten voelde we onze kont nat worden van het vocht. Even wisten we niet wat te doen. Nog een maand daar blijven of niet? Toen besloten we op even op de kaart kijken voor B&B of hostels. We vonden eentje een straat verderop, gingen ernaar toe en boekten een kamer. Zo verlieten we ons eerste studentenhuisje dat niet zo een studentenhuisje was.
Van vrijdag tot zondag zijn we in de B&B gebleven. We sliepen met 4 op 1 kamer. Het was 15 euro per persoon per nacht met ontbijt, dus te doen. Heel het weekend hebben we gezocht naar een nieuw verblijf. Zaterdag trokken we het stad in op zoek naar studentenkamers maar alles was verlaten. Eventjes radeloos want niemand sprak Engels en het is hier enorm berg op en berg af!
Tijdens het ronddwalen gaf een jonge dame gaf ons een flyer. Toen we beseften dat ze goed Engels sprak, grepen we onze kans en vroegen haar om hulp. Aan haar reactie bleek dat we in de marginale buurt zaten. Ze raadde ons aan om ofwel te verhuizen naar een hostel of te blijven in de B&B en maandag op school voor hulp te vragen. Ze vertelde ons ook veel over de Portugese studenten, feestjes en de beste pubs/café’s. We zagen het weer zitten, ze gaf ons weer hoop.
We vonden een leuke hostel (YES! Hostel). Hier boekten we van zondag tot dinsdag. Voor 9 euro per nacht met ontbijt. We gaan er op vooruit!!! Ze nodigden ons uit om die avond mee te gaan op een“Pubcrawl”. 10 euro betalen voor 4 bars en een club met in elk een gratis shotje of bier. Hier deden we gretig aan mee want het was Barbera haar verjaardag natuurlijk!
Om 11 u was het in de hostel shot o’clock. Iedereen kreeg een gratis shotje en dan vertrokken we. We ontmoetten Brazilianen vanuit de hostel, super leuke mensen. Ook vertelden we ons probleem aan de hostelmensen en ze stonden meteen klaar om ons te helpen. Ze stelden ons voor aan Mike, een DJ die veel met Erasmus studenten werkte. Tot 4u feestten we door…
Zondag verhuisden we dan naar onze hostel. Een enorme opdracht zo blijkt, ieder met twee koffers en bergop. Hier sliepen we opnieuw met 4 op een minikamertje in twee stapelbedden. Maar het was hier wel proper, mooi en vol met leuke mensen. Barbera en Lore wouden de hele dag rusten. Dus trokken Ellen en Hannelore erop uit om de weg naar school al eens te vinden. Ze wandelen 2u30 voordat we het oranje schoolgebouw zagen. Terug in de hostel hoopten we dat we een makkelijkere weg zouden vinden!
Maandag moesten we naar school gaan voor de introductie. We hadden 2 uur gerekend om er te voet te geraken. Gelukkig deden we er maar 40 minuten over. De regen viel met bakken uit de lucht, dus we kwamen kletsnat aan. Zo kon je zien dat we Erasmus studenten waren 😀 . Wanneer we in de kantine gingen zitten, viel het zo op dat we geen Portugezen zijn. Lore en Hannelore met een lichte haarkleur, Barb en Ellen niet natuurlijk.
Toen zagen we nog twee kletsnatte dames. Hannelore sprak hen aan en bleek dat het Nederlanders waren die radiologie gingen doen.
Rosalia (onze Portugese contactpersoon) vond ons en gaf ons een uitleg. We kregen een brief voor het openbaar vervoer zodat we een kaart konden kopen met studentenkorting. Er was ook een Spaans meisje bij, Andrea, zij was gebracht door haar huisbaas. Rosalia vertelde deze man over ons accommodatie probleem. Hij heeft ons dan meegenomen en zijn huizen laten zien die hij verhuurde. De eerste was maar matig, eerder armzalig. Maar het tweede huis was een nieuwbouw, super mooi!!! We twijfelden geen seconde en hebben meteen gezegd dat we het nemen. De gelijkvloers bestaat uit een gezellige living en een mini studio. Deze studio heeft een keukentje, badkamer, een stapelbed en een zetelbed. Hier slapen we tot eind januari met drie. Barbera heeft een kamer op de eerste verdieping, ze deelt deze met een Braziliaans meisje, Bruna. Eind januari gaat er iemand weg, dan is het de bedoeling dat Bruna die kamer neemt en Lore bij Barbera op de kamer gaat.
S’avonds hebben we beetje zitten lachen, zeveren en drinken met twee Nederlanders. Opnieuw hele leuke mensen. Hopelijk zien we hen weer… ooit….
Dinsdag zijn we dan verhuisd naar ons mooie nieuwe huisje. E&H hadden al les, L&B moesten het dus alleen doen. Gelukkig wouden Jorge en Teresa (de housekeepers/ vervang mama en papa) hen en alle bagage oppikken om te verhuizen. Daarna hebben ze nog samen lekker gegeten en lekker de toerist uitgehangen, terwijl andere op de schoolbanken zaten… J
Nu een beetje over school:
Ellen en Hannelore hebben heel veel les. En krijgen ook nog een heleboel taken erbij. Onze Erasmus klas bestaat uit 4 Ieren, 2 Slovenen, 1 Pool en 2 Oosterrijkers. Het zijn allemaal heel leuke mensen. Dit geeft ons al een echt Erasmus gevoel. De lessen, aan de andere kant, zijn tot nu toe toch wel nutteloos. Het gaat heel traag.
Barbera wist tot op vandaag (maandag 13/01) nog van niets. Haar docent ligt momenteel in het ziekenhuis, dus volgt ze vanaf nu al stage. Het is wel een beetje vreemd want ze weet nog niet veel van het vak.
Lore heeft heel weinig les. Ze zit met twee Nederlanders in de klas, Ilse en Wendy.
Dus Barbera en Lore doen ondertussen het huishouden omdat ze toch niet veel te doen hebben 😀
Dan is er nog een probleem dat we moeten vertellen.
E&H moeten twee maanden stage volgen. Er is alleen niet genoeg plaats in Porto om stage te volgen want er zijn te veel studenten. 4 personen moeten dus weg uit porto, 2 naar Leiria en 2 naar Coimbra. De twee oosterijkers willen naar Leiria gaan omdat ze hier slechte accommodatie hebben en hier niet zo content zijn. E&H zijn opgeschreven om naar Coimbra te gaan. We kunnen onderling wel wisselen voor wie naar waar gaat maar er moeten sowieso nog 2 mensen naar Coimbra gaan. Normaal gesproken gingen we hier vrijdag over praten. Toen het moment er was, wou de docent niet echt naar ons luisteren. Elke oplossing dat we gaven wuifde ze weg en zei dat er geen oplossing mogelijk is. Dat is niet discuteren eh. We stelden voor dat wij van richting konden veranderen. Hier was geen sprake van. Ze zei dat we er maandag over gingen verder praten, maar we hebben ze niet gezien. En zo gaat het hier verder, alles wordt zowat uitgesteld. Gelukkig hebben we wel de andere Erasmus studenten, Philippe en Jorge aan onze kant!
En nu?????? Zijn we aant praten met een heerlijke kerel. Zo’n een knappe sloveen in ons gebouw!!!