Rishikesh

Dit weekend ging ik voor de tweede maal naar Rishikesh. Op anderhalf uur rijden van D. Dun ligt deze stad waar zovele Yogi’s heen trekken. De stad, waar in 1968 The Beatles arriveerden om een schooling te verkrijgen in de transcendentale meditatie, loopt heden ten dage over van westerlingen op zoek naar verlichting. Overal om me heen Ashrams waar yoga en meditatie lessen bij te wonen vallen. Daarnaast ook veel voorkomend in deze stad zijn touristenwinkels, massage-aanbiedenden, ayurvedische geneeskunstenaars, guesthousen en natuurlijk de Ganges, heilige koeien aapjes en Baba’s. Het is hier geweldig voor een sereen weekendje, want verborgen achter de stormloop aan westerlingen en de vertoeristerde yogi-cultuur die zozeer op en in verbinding met zichzelf en zijn innerlijke gekeerd is, waardoor veel externs op afstand blijft, bevindt zich hier ook -subtieler weliswaar- het echte spirituele India, waar indische gezinnen van ver afreizen tot aan de Ganges, om erin te baden, en er een stukje van mee naar huis nemen en waar oudere generaties ware baba’s-niet deze die toeristen lokken om hun ‘dé weg te wijzen- puja houden in de Ganges. Uren in de ghat zitten lezen, ptoekijken, praten met de Indiërs, eten delen met hen, de aapjes en de koeien. Meer heb ik niet nodig.