Hannah en Freya gaan vreemd Op stage in Jaszkotle, Polen

Dobry wieczór!

Dinsdagavond brachten we zoals vermeld een bezoekje aan de cinema van Wroclaw. De dichtstbijzijnde filmzaal bevindt zich in een reusachtig winkelcentrum. Het was dus even zoeken om de weg naar de zaal te vinden. Bij binnenkomst in het winkelcentrum viel ons een enorme aquarium op ter hoogte van de roltrap. In deze aquarium zwommen enkele grote vissen rond, vergezeld door een kleine haai. Dat was best verschieten! Wanneer de lichten in de zaal doofden en de film gespeeld werd, viel het opmerkelijke publiek meteen op. De aanwezigen waren veel interactiever dan bij ons in de filmzalen. Er werd luid gelachen en geapplaudisseerd (zelfs wanneer dit voor ons geen geschikte scènes waren om op te bulderlachen, applaudisseren). Wij amuseerden ons alleszins rot met het gelach, getier, inclusief het vettige lachske van een bepaalde persoon in het publiek (en de film 😉 ).

Vandaag (donderdag) kozen we er bewust voor om onze therapieën buiten door te laten gaan. Een beetje frisse licht kan soms deugd doen! 😉 We trokken naar de speeltuin met enkele kinderen en lieten hun de speeltuigen verkennen. Freya oefende met haar volgcliënt op het stappen, gezien zij hier nog niet in staat toe is. Door de opwinding van buiten te zijn en zich in de speeltuin bevinden, ging het stappen vlotter dan verwacht! Hannah haar volgcliënt moest echter binnen blijven omdat hij een nog wat ziek was. Dus nam Hannah J. mee naar de speeltuin om de algemene grove motoriek te stimuleren. Wat waren de kinderen uitgelaten en blij dat ze buiten mochten vertoeven! 😀

Leuke anekdote: Ondanks dat we het mevrouwtje van de keuken niet goed begrijpen, toont ze toch appreciatie voor ons. Vanmiddag kregen we een dikke knuffel van haar. Wat een schatje! 😉 We zochten een tijdje geleden op hoe je in het Pools zegt dat iets gesmaakt heeft. Er waren immers al enkele gênante momenten de revue gepasseerd… In het begin wisten we niet of ze boos was omdat we niet alles op aten of dat ze misschien gewoon vroeg of het niet lekker was. We konden dus niet echt goed op haar vragen antwoorden, en toch zijn het altijd leuke babbeltjes met het mevrouwtje van de keuken. Hopelijk kunnen we naar het einde van de stageperiode wat beter communiceren met deze goedlachse dame!

Dobranoc!