Namaste,

Het heeft even geduurd voor het tweede blog-bericht vanuit Nepal maar hier is het! De eerste week was redelijk gevuld, hectisch en is eigenlijk voorbij gevlogen! Elke dag hadden we een planning die begon bij Nepalese les voor ongeveer 2 uur, wat zeker interessant en handig is om je plan te kunnen trekken! Hierna gingen we in lokale restaurantjes iets eten met onze ’taalcoaches en begeleidsters’ en tenslotte op verschillende uitstappen naar bepaalde steden en verschillende tempels, waaronder The Monkey Temple. Waarom apentempel? De foto’s zullen het ongetwijfeld uitwijzen! 😀

In Pepsi Cola Town zijn we lokale stofjes gaan halen waarmee we binnen een aantal weken de specifieke kledingdracht op maat zullen laten maken, de foto’s zullen zeker nog volgen!

Enkele Nepalese woordjes en zinnen:
– Namaste = hallo
– Tapaai-laai kasto chha? = hoe gaat het?
-> Antwoord: Malaai (ekdam) raamro chha = met mij gaat het (heel) goed
– Tapaaiko naam ke ho? = wat is je naam?
-> Mero naam Katrien/Julie ho.
– Tapaaiko ghar kahaa chha? = waar woon je/waar is je thuis?
-> Antwoord: Mero ghar Belgium maa Leuven maa Herent/Veltem maa chha.
– Om af te ronden een van de belangrijkere zinnen hier: “Ali kam garnus” = een beetje minder aub! AFDINGEN is hier een sleutelwoord! 🙂

Het plaatselijke verkeer, namelijk het nemen van de bus was ook een hele ervaring maar ondertussen zijn we het verkeer al ‘gewoon’. Toeteren is nu meer een soort van achtergrondmuziek. :p

Vanaf morgen begint de stage, we starten om 10uur en gaan dan voor de eerste keer naar de school voor de kinderen met een mentale en fysieke beperking. Hiervoor hebben we alle materialen nog eens op een rijtje gelegd en gebrainstormd rond mogelijke therapieën en aanpassingen dat we zouden kunnen geven en/of voorstellen. We kijken er beide naar uit om kennis te maken met de kinderen en het schooltje! 😀

De werkweek begint hier ook op een zondag en eindigt op vrijdag, er is dus maar één dag weekend in Nepal. Voorlopig zitten we nog op wandelafstand van het schooltje maar binnen 4 weken zullen we elke dag met het plaatselijke verkeer moeten reizen, dat wordt ongetwijfeld een hele belevenis!

Het volgende blog-bericht volgt snel! 😀