07/04/2014 – 13/04/2014

We zijn de week gestart met de eerste praktijkles van de Polatest. Daarvoor moesten we naar de eigen praktijk van onze docent gaan zodat we zagen hoe alles in zijn werk ging bij ‘echte’ patiënten. Gelukkig spraken vele patiënten Engels, zodat we goed konden volgen.

Dinsdag hadden we normaalgezien een hele dag les, deze viel al bij al goed mee. Bij contactlenzen hadden veel patiënten afgezegd zodat we af en toe pauze hadden en een extra lange middagpauze. Zo konden genieten van de middagzon met een verfrissende Calippo als afsluiter. Op naar de volgende les! Het geluk kon niet op: ook bij low vision hadden patiënten afgezegd zodat we na een uur les alweer naar huis konden. Zalig! Aangezien dit de laatste les contactologie en low vision was, gaven we als bedanking Belgische chocolade. Ze waren er heel blij mee! ’s Avonds wouden we onze kookkunsten nog eens uittesten: een quiche van prei en spek in, jawel, een ovenschotel (wegens gebrek aan taartvorm). Dit heeft ons heel erg gesmaakt! Zo werd de avond goed ingezet om met de ‘ruin bar’ Instant af te sluiten.

Woensdag hadden we de laatste les van visuele problemen bij neurologische aandoeningen, ook hier hebben we de begeleidster bedankt met een chocolaatje.
Op de terugweg zijn we in het treinstation Nyugati om ons treinticket geweest voor de trip naar Bratislava (hoofdstad van Slovakije) op donderdag.

Donderdag. De vrije dag werd direct ingevuld: we gaan naar Bratislava met nog 5 andere meisjes! De trein vertrok om 7u25 zodat we om 10u30 toe te komen op onze bestemming ( de trein liep vertraging op). Aangezien het een regenachtige dag was, was onze eerste indruk niet zo goed. Om ons op te warmen, dronken we een warm drankje. Olivia probeerde iets nieuws uit: een Mexican Hot Chocolate met chilipeper. Goed voor één keer want de chocomelk, leek meer op chocoladepudding. De betaling gebeurde met Euro’s, we moesten geen omrekening meer maken en het kwam al direct een pak duurder uit.

Als eerst activiteit van de dag bezochten we het kasteel van Bratislava, dit lag op een heuvel aan de Doneau. Zo kregen we een uitzicht over de hoofdstad, ze bleek nog kleiner te zijn dan we verwacht hadden. De tocht werd verder gezet richting het oude gedeelte van de stad. We hebben door de kleine gezellige straatjes gewandeld om uiteindelijk te stranden in een Italiaans restaurant voor het middageten. De plannen voor de namiddag waren een free walking tour en een bezoek aan een tweedehandswinkeltje.

De tour startte met een hevige regenbui, maar geleidelijk aan kwam de zon er toch door. We kregen een uitleg van een jonge gids doorheen de stad, met leuke weetjes en de communistische geschiedenis van Bratislava. Op deze manier waren we zeker dat de belangrijkste bezienswaardigheden bezocht werden.

Na de 2 uur durende tour zijn we naar de Slovak Pub gegaan om enkele lokale gerechten uit te proberen. Liesbeth en Sophie gingen de uitdaging aan en proefden de looksoep, gepresenteerd in een ambachtelijk brood. Olivia hield het bij heerlijke kaaskroketten. Het heeft iedereen gesmaakt! Na het eten was het alweer tijd om huiswaarts te keren. Ook nu had de trein een half uur vertraging. Moe, maar tevreden over de leuke trip kwamen we thuis toe.

Vrijdagvoormiddag werd besteed aan clinical practice . In de namiddag had Sophie bezoek van haar vriendin Lien Van Holm. Samen gingen ze op stap terwijl Liesbeth en Olivia zich aan het voorbereiden waren voor de komst van Lars VD! Het werd een drukke dag die gevuld werd met shoppen, kuisen en het koken van zelfgemaakte spaghetti. ’s Avonds aten we samen met de vriendin van Sophie. Daarna vertrok Liesbeth richting de luchthaven om haar vriend met open armen te verwelkomen.

In het weekend en de week die erop volgt waren het drukke, maar zeer leuke tijden. Iedereen had bezoek. Zo konden we ons verblijf uitgebreid tonen aan vrienden en familie van het thuisfront. Het deed deugd om hen na dikke twee maanden terug te zien.