31/03/2014 – 06/04/2014

De week werd gestart met low vision. Een patiënt had het erg moeilijk met het besef dat ze zonder vergrotend hulpmiddel niet verder kon geholpen worden. Op het einde van de les waren we nog even aan het babbelen met een dokteres in opleiding. Ze vertelde ons dat ze onlangs op citytrip was geweest in Brussel. Ze was blij verrast van de heerlijke Brusselse wafels. Daarnaast heeft ze grote ogen getrokken bij de vele chocoladewinkels die zich volop aan het voorbereiden waren op Pasen. Het verschil tussen Brussel en Boedapest is inderdaad groot. Een lekker paasei is hier niet te vinden… Dit jaar zullen we het moeten stellen met een zakje Milka-paaseitjes van Liesbeth haar mama. Het zal smaken; BEDANKT HERLINDE!

Woensdag was het een lastige dag: 6uur polatest, met slechts 5minuten toiletpauze én oncomfortabele zitplaatsen. Ook stonden de powerpoints niet in het Engels, waardoor de theorie nog moeilijker te begrijpen was. Positief aan de les was dat we een mooi handboek gekregen hebben met een uitgebreide uitleg over het binoculair zicht. We hebben een nieuwe handigheid aangeleerd: het opmeten van prisma’s in een brillenglas met de topsterktemeter. Het verbaasde de docent dat we dit niet op school geleerd hadden; misschien een tip voor de HUB? Na de les hebben we ons studentkaart moeten verlengen. Dit deed ons nogmaals beseffen hoe snel de tijd hier voorbijgaat!

Donderdag was een vrije dag met een stralende zon. Ontbijt en lunch gebeurde op ons terras. Na het werken aan de bachelorproef zijn we even gaan winkelen. Een naburig winkelcentra werd bezocht, dit bleek één van de mooiste te zijn tot nu toe.

Vrijdag hebben we een school bezocht waar kinderen met neurologische problemen geschoold werden. Deze kinderen zijn verstandig, maar wegens hun beperkingen kunnen ze dit niet uitbrengen. Wegens een heel beperkte motoriek kan er moeilijk geschreven worden, spreken verloopt heel moeilijk en lezen is voor sommigen helemaal niet evident wegens heel slechte ogen. Er was een leerling die moest ‘schrijven’ en ‘spreken’ aan de hand van een potlood dat aan zijn hoofd gemonteerd werd. Zo moest hij letters aanduiden op een papieren klavier. De leerlingen worden heel goed begeleid door meerdere begeleiders per klas van gemiddeld 6 leerlingen. Kinderen met een heel slechte gezichtsscherpte werden beholpen met extra groot lettertype, speciaal lijntjespapier of zelfs met een elektronisch vergrotend toestel.

Na de les werd Sophie vergezeld door vriendin Shyfra. Ze gingen op stap voor 2 dagen en genoten van het mooie weer, de apéritieven en de patisserie. Het was een leuk terugzien!

Ondertussen gingen Olivia en Liesbeth ’s avonds naar een flatparty. Daar maakten ze kennis met een Hongaars broodje, het was lekker! De volgende dag beleefden Olivia en Liesbeth tussen het werken door, een Coca Cola-spektakel: Share a Coke with the kitchenfloor. Een nieuwe 2 liter fles viel uit de koelkast, nog geen minuut later lag de cola verspreid over de grond en bleef er niets meer over in de fles. Het dopje is verdeeld in 3 stukken; het blijft ons nog steeds een raadsel hoe dit is kunnen gebeuren… Lachen gegarandeerd! Die avond kropen Sophie en haar vriendin vroeg in bed omdat de vlucht al om 6uur ’s ochtends gepland was. Olivia en Liesbeth gingen het dakterras Corvinteto ontdekken om uiteindelijk af te zakken naar de dansclub Doboz.

Zondag = rustdag : uitslapen, film en veel geskype.