Bonjour!!
Tijdens onze buitenlandse stage in Lille hebben we enkele verschillen opgemerkt. We beginnen eerst bij de Franse gewoontes. Mensen van Lille stappen vaak over wanneer het rode voetgangerslicht oplicht. Op bijna elk oversteekpunt kan je verkeerslichten terugvinden. De mensen zijn hier in Lille heel beleefd en discrimineren niemand op de taal die anderen spreken. Ze zullen zich steeds aanpassen en hun best doen om hen te verstaan. Er is een groot tekort aan personeel in het EHPAD, maar dit is niet overal in Frankrijk het geval. Er zijn veel personeelsleden die niet voltijds werken. Dit omwille van verschillende redenen. Eén van onze stagebegeleiders heeft naast haar job in het EHPAD een zelfstandige praktijk waar ze therapie geeft aan kinderen. Het komt veel voor dat er zelfstandige praktijken zijn voor kinderen. De ergotherapiesessies in Frankrijk worden, net zoals in België, niet terugbetaald. Wat ons nog is opgevallen, is dat al onze stagebegeleiders in België hebben gestudeerd omdat de opleiding ergotherapie in België veel goedkoper is. Voor de corona epidemie moesten de ergotherapeuten geen werkkledij dragen, maar door deze gebeurtenis werd dit wel verplicht.
Op vlak van ergotherapie merken we meerdere verschillen. In deze instelling hielden de ergotherapeuten zich voornamelijk bezig met hulpmiddelen. Zoals het aanbieden, herstellen, aanpassen van verschillende soorten rolstoelen, schoenen, rollators, dynamische luchtmatrassen, kussens enzovoort. Ze leggen vooral de nadruk op het uitzicht en het hebben van een variëteit aan materiaal. Ze hanteren minder de humanitaire visie. De ergotherapeuten nemen in het EHPAD geen assessments af. Deze taak wordt uitgevoerd door neurologen en kinésitherapeuten. Er worden ook geen specifieke ergotherapeutische modellen gebruikt. De ergotherapeuten kennen de modellen wel, maar hechten hier weinig belang aan.
Merci de lire notre blog et nous vous souhaitons une bonne journée.
Britt & Céline