Hey allemaal!
We hebben weer een drukke week en weekend achter de rug. Met heel veel spijt in ons hart hebben we afscheid moeten nemen van 2 super toffe mensen!
Zo zijn we met Brigitte, ons huisgenootje voor 2 weken, en Sven (natuurlijk) lekker gaan eten! 
Maar we moesten ook afscheid nemen van onze favoriete vrijwilligster, Marian! Daarom hebben we onze trip naar de Voltzberg zo geregeld dat we met haar mee konden. En het was helemaal top! Zelfs geen traantje gelaten 😉
De eerste dag kwamen we aan op de Fungu eilanden, na een trip van bijna een hele dag. Onderweg zijn we met de boot even gestopt om op een eilandje te eten. Eva was niet zo blij met het eten… Ze is roti al beu gezien en wilt alleen nog rijst. 
Normaal zouden we na aankomst nog naar een waterval gaan, maar het werd al gauw veel te gezellig en veel te laat. We slapen voor de eerste keer in hangmatten. Natuurlijk zo ‘awesome’ als we zijn (we zijn ergo’s afterall) slapen wij 2 in de VIP ruimte.
 
Dag 2 zijn we de Voltzberg gaan beklimmen. Een wandeltocht van 9 kilometer heen, dan de berg op en 9 kilometer terug. Serieus wat calorieën verbrand, en stevige beenspieren ontwikkeld. We zullen jullie maar besparen welke spieren we vooral hebben getraind? 😉
Na een hele zware tocht (we dachten even dat we het niet zouden halen) verdienen we wel een lekkere duik onder een waterval, toch?
Eva is in plaats van terug te varen naar het kamp, terug gedreven. Zwemvest aan en mee met de stroomversnelling! Al een geluk niet gebeten door een piranha of een stoot gekregen van een sidderaal! Die avond hebben we een optreden gekregen van de locals. En ook leuk met ze gedanst 😉
Dag 3, de laatste dag, gaan we nog even de moedervallen bezoeken. Ok let’s be fair, het is geen waterval. Het is eigenlijk gewoon een stroomversnelling (ze jokken (liegen) hier!). Daar zijn we niet gaan zwemmen. We zijn een beetje moe en willen eigenlijk gewoon gezellig bij Marian zijn. Dus dan doen we dat.
Zo handig als Eva is, heeft ze haar arm tegen een plant gestoten, waardoor ze een brandwonde heeft. De lokale gids Simon heeft er een natuurlijk middeltje dat heel erg stinkt, op gesmeerd. Helpt wel, alleen die geur is geen aanrader…
Nu willen jullie waarschijnlijk ook weten wat we hebben gezien buiten de grond, watervallen en de berg?
Wat dacht je van toekans?
Of doodskopaapjes?
Als dat nog niet genoeg is, er zijn ara’s, papegaaien, wilde hanen en heel veel andere vogels.
Marian, we gaan je nooit vergeten! Je hebt een plaatsje in ons hart weten te veroveren, we weten niet hoe, maar je hebt het toch maar gedaan. We hopen zeker nog met je samen te kunnen werken en je zeker te zien.
Nog even een snelle tip: kijk altijd waar je stapt in de jungle… Simon vond een heel giftige slang recht voor zijn voeten.
Vermoeide groeten
CharEva