Het gastgezin waar ik verblijf bestaat uit een abuelita (omaatje), een broertje, Diego ( 4 jaar) een zusje, Gabriella (7 jaar) en een conejito (konijntje). Diego en Gabriella brengen overal wat ambiance in. Bijvoorbeeld als ik mijn kleren was, dan helpen ze mij door zeepschuimtaarten te maken. (Ze zijn wel niet zo lekker als het eten van Abuelita.)
Ik heb mijn eigen kamertje in het huis. De badkamer heeft iets minder privacy te bieden dan ik gewoon ben. Laten we zeggen dat je het niet echt een badKAMER kan noemen. Het is eens iets anders.
In de buurt verblijven er nog andere studenten en vrijwilligers. In de avond komen de meeste samen in café Luz, wat het heel gemakkelijk maakt om ervaringen en tips met elkaar te delen. Een paar blokken verder verblijft Kim. Kim studeert ergotherapie aan dezelfde school als ik. Zij is hier al twee weken en helpt me met de weg te vinden. De straten hebben hier geen namen of nummers. Om mijn eigen verblijfplaats te vinden, kreeg ik volgende indicaties: 4 blokken en half ten Noorden van San Francisco. Met andere woorden ik ben al vaak verloren gelopen.
Mijn broertje en zusje
Wij hebben een paar harige wombats in huis gehaald om je lege plek op te vullen, ze houden je kamer thuis flink rommelig.
Zal ik je een kompas opsturen ?
Leg die klein mannen daar maar eens goed in de watten Gwen! Hun leven zal al zwaar genoeg zijn wat niet wilt zeggen dat ze minder gelukkig zijn.