Hannah en Freya gaan vreemd Op stage in Jaszkotle, Polen

Cześć!

Het is ondertussen al donderdag! Onze laatste week hier in het weeshuis is bijna voorbij en weldra keren we weer huiswaarts… Deze week zetten we onze therapieën met onze volgkindjes natuurlijk verder  en probeerden we de leukste dingen nog eens opnieuw uit! We gingen nog een laatste keer snoezelen met enkele kindjes, we deden nog een laatste keer de babymassage, gingen nog eens naar de speeltuin…

Woensdag deden we onder andere een therapie samen met O. en S. Aan de hand van een twistermat en gevulde ballonnnen met zand, probeerden we samen met hen de kleuren (rood, geel, groen, blauw) aan te leren. Wat een opgave! Eerst moesten we de kleuren zelf leren en vooral de uitspraak van de Poolse woorden inoefenen… Dat was voor ons al niet zo gemakklijk. We deden enkele oefeningen met de kinderen. Eerst leerden we hen de kleuren aan en sprongen we van kleur naar kleur op de twistermat terwijl we luid de kleur riepen. Nadien was het de bedoeling dat de kinderen de ballonnen bij dezelfde kleur legden op de twistermat. Hierbij moesten ze ook steeds de kleuren herhalen, de uitspraak was zowel voor O. als S. nog moeilijk! En tot slot moesten ze van op een afstand proberen om de ballonnen naar de juiste kleur te gooien. 🙂

In Polen wordt Pasen op een andere manier gevierd dan in België. In België staan we ’s morgens op en liggen er in de tuin allemaal chocolade eitjes die we dan met ons mandje kunnen gaan rapen. 🙂 Hier in Polen doen ze dit (tot onze verbazing) niet! Hier nemen ze hun paasmand, vullen deze met eieren, brood, worst… en gaan hier mee naar de kerk. Tijdens de misviering met Pasen wordt elke paasmand gezegend door de pastoor.
In het weeshuis hielpen we bij het maken van de paasmandjes van Steven en Julie. Samen met onze volgkindjes bestempelden we deze met verf. 🙂 Zo konden we nog wat extra werken aan hun fijne motoriek.

Zoals jullie weten oefenden we intensief met beide volgkindjes op het zelfstandig leren stappen. B., het volgkindje van Freya, kon reeds twaalftal stapjes zonder hulp zetten en wordt hier alleen maar beter in. Donderdag gingen we met enkele kindjes op wandel in het weeshuis om nog wat extra te oefenen op dit stappen. Op onze voorlaatste dag stage verraste W. (volgkindje van Hannah) ons met zijn eerste stapjes zonder hulp! Hoera! Hij kon meermaals een vijftal stapjes zetten zonder de hand van Hannah vast te houden. 😀 Hij heeft lang op zich laten wachten, maar het intensief oefenen wordt dan toch beloond! 😀

We merkten tijdens de twister-activiteit dat zowel O. als S. de verschillende delen van het lichaam niet goed konden benoemen. Daarom besloten we om samen met hen een activiteit uit te voeren waarbij deze kennis nog eens extra kon ingeoefend worden. We tekenden de verschillende lichaamsdelen op papier en knipten deze uit. Het was de bedoeling dat beide kinderen de lichaamsdelen correct op een groot papier kleefden zodat er een correct lichaam ontstond. Ze moesten telkens de lichaamsdelen benoemen. (Niet makkelijk in het Pools! Zowel voor hen als voor ons :D) Nadien mochten ze de kindjes ook aankleden en werden deze naast de speelruimte omhoog gehangen! 🙂 De ene kon het al een beetje beter dan de andere. :p Wat waren ze beide fier op hun resultaat!

Vandaag keerden er ook twee kindjes terug naar het weeshuis. Zij waren enkele weken afwezig doordat ze opgenomen waren in het ziekenhuis. Een van hen is een baby’tje met het syndroom van Down dat voor een hartoperatie naar het ziekenhuis moest. We zijn blij dat ze gezond en wel terug zijn, en dat we ze nog een laatste keer kunnen zien voor we vertrekken! 🙂

Morgen is het onze laatste stagedag in Polen. Het afscheid met de kindjes zal moeilijk zijn.

Do widzenia 🙂