Hier zitten we dan… op het vliegtuig richting Belgenland. Met pijn in ons hart laten we onze lieve volgkindjes achter. Deze morgen werden we verrast door een leuk afscheidscadeautje. Dit hadden we niet verwacht maar het deed ons plezier.

Aangezien het al een tijdje geleden is dat we iets op onze blog gepost hebben, zullen we onze laatste stageweek nog kort toelichten. Er kwamen deze week elke dag studenten op bezoek waardoor er niet veel plaats was in het therapielokaal. Hierdoor waren we genoodzaakt om therapie op de kamer te geven ( nogal oplossingsgericht hé 😉 ). Dit was geen optimale werkomgeving. Op verschillende momenten namen de studenten onze volgkindjes weg waardoor we aan hun geen therapie konden geven. We waren dus genoodzaakt om aan andere kinderen therapie te geven. Dit was moeilijk omdat we weinig gegevens kregen over de andere kinderen zoals de pathologie waaraan ze lijden. We deden echter ons best. Het was niet aangenaam gezien dit elke dag was en we de geplande therapieën niet konden uitvoeren. Ook moest Astrid haar volgkindje plots naar het ziekenhuis zonder dat we op de hoogte gesteld werden. Spijtig! 

Dinsdag gingen we gaan presenteren op de universiteit van Wroclaw. Dit was bij de opleiding kinesitherapie. Ergotherapie is namelijk bij hun een afstudeerrichting. Deze presentatie ging over de verschillende doelgroepen in ergotherapie en de daarbij horende mogelijk methodes en therapieën en wat we moeten doen om ons diploma te behalen. Dit was erg spannend. We waren dan ook erg nerveus. 

Op onze laatste stagedag namen we afscheid van de kindjes. We gaven ze nog een dikke knuffel en stiekem wouden we ze wel meenemen :-). Als afsluiter maakten we samen met Melissa een wandeling. Deze duurde wat langer dan verwacht maar leverde wel mooie beelden op. 

Hierbij sluiten we onze blog af en niet te  vergeten, een geweldige ervaring. Bedankt om onze blog te volgen en voor alle lieve berichtjes. Hopelijk vonden jullie het fijn om ons avontuur mee te volgen.

(Onze laatste foto’s samen. Natuurlijk mocht deze foto niet ontbreken, hehe 🙂 )

Liefs, 

Astrid en Kyana 

Oh ja! Iets belangrijks vergeten zeggen… Vanavond gaan we allebei genieten van een pakje friet in de frituur met ons gezin. EINDELIJK!! 😋