Hallo iedereen,

Een dag als geen andere !

Het was hier deze week zoooo druk dat er amper tijd was om een blog te schrijven. Vorige week vrijdag heb ik, noodgedwongen, een dag in m’n eentje gewerkt en … die verliep behoorlijk chaotisch. Ondanks het feit dat mijn stagegenote, Melissa, en ikzelf meermaals hadden gemeld dat zij die vrijdag niet aanwezig zou zijn, hadden de medewerkers toch op haar steun gerekend. Je kunt het al raden: ‘bibi’ stond er alleen voor. Wat een gedoe ! Therapieën hier, therapieën daar, en … iedereen had nog eens honger tegelijkertijd ook. Jeetje Mina! Gekreun links, gekreun rechts, geschreeuw voor, geschreeuw achter. Handen te kort, mensen ! Verstand op nul, blik op oneindig en je taak vervullen, zal nooit een balerina van je maken. Weet ik nu wel zeker.

Geen tijd om veel na te denken over hoe dit of hoe dat, maar de dag verliep snel. Omstreeks 16:00 vroeg de kinesitherapeut om met enkele kindjes in het park te wandelen. Dat zag ik volledig zitten, want het is hier onverwachts zeer goed weer! Vrijdag 20 °C en zaterdag maar liefst 22°C. Wat loop ik hier, in godsnaam, te doen met mijn wollen mutsen en winterhandschoenen? De zeer aangename wandeling nam ongeveer 2 uur in beslag. ’t Was de gelegenheid bij uitstek om te ontsnappen aan stageverslagen schrijven.

Vorige zaterdag zijn Melissa en ik gaan wandelen in Jaszkotle, hier vlak in de buurt. Dachten we! En we bleven maar stappen en stappen, tot op zeker moment wij ons afvroegen waar we waren. In de verste verte geen kerktoren meer te bespeuren ! Blijkbaar waren we reeds enkele dorpen doorwandeld. In totaal zijn we meer dan 2 uur onderweg geweest en hebben enkele inkopen in een kleine supermarkt ‘Dino’ gedaan. Wat me opviel, was het feit dat de wegen zeer slecht zijn aangelegd of in slechte staat verkeren. In de bermen liggen veel glazen flessen wodka. LEGE !!! Voor mezelf kan geconcludeerd worden dat Polen niet erg veel aandacht aan het milieu schenkt (ten minste niet hier in de buurt). En wij, in België, op donderdagen met duizenden scholieren, maar aan millieuspijbelen doen!

Twee dagen geleden, hebben Melissa en ik, aan een kindje dat zowel blind als doof is, sensorische integratie gegeven. Het was een zeer leerrijke ervaring! De stagementoren lieten ons op eigen houtje begaan. Wel degelijk een uitdaging omdat dit één van de eerste keren was dat wij sensorische integratie gaven. Daarom moesten we tijdens de interventie steeds kritisch nadenken over ons eigen therapeutisch handelen. Dit was voor mij een werkpuntje, maar hieraan werd gretig gewerkt. Niet enkel tijdens deze interventie, maar eveneens tijdens mijn gehele stageperiode. We hebben hier geleerd initiatief te nemen, want, zonder sta je ‘r maar bij als meubilair.

Het feit dat de medewerkers nauwelijks een paar woorden Engels kunnen praten, werkt vlot communiceren niet in de hand. De voorbije weken heb ik veel contact gehad met een lieve vrouw, zij kent geen woord Engels, maar wil maar al te graag met mij praten. Veel moet met gesticuleren duidelijk worden gemaakt, maar het leuke eraan is, dat wij allebei ons best doen om ons verstaanbaar te maken. Staan kletsen ? Dàt doen de meeste vrouwen nu eenmaal graag. Toch ?

Ondertussen is het al woensdag en vandaag hebben Melissa en ik onze evaluatie gehad. Het was een zeer spannend moment. Over de evolutie van de doelstellingen waaraan gewerkt werd hebben wij een presentatie moeten geven. Voor ons beiden is de evaluatie goed verlopen. We zijn met glans geslaagd.

Eén van de volgpatiëntjes bevindt zich momenteel in een ‘down’-periode, waardoor basaal gewerkt werd. Het andere meisje was vandaag ziek (overgeven en diarree), waardoor geen therapie werd uitgevoerd. Morgen zal er afscheid van de kindjes genomen worden. Eventueel kunnen we vrijdagavond nog even boven naar de kindjes ‘piepen’. Deze avond, donderdagavond en vrijdag zullen worden benut om onze stageverslagen af te ronden en na te lezen.

Kortom, vandaag, aan het bijna einde van onze Poolse stage, kunnen Melissa en ik besluiten dat het volmaakte evenwicht enkel te vinden is als je je hart inschakelt ! En dat hebben we hier met volle overgave gedaan.

Een ervaring als geen andere !