We hebben sinds kort een nieuwe doelgroep: de niet-schoolgaande kinderen. Ik heb me laten vertellen dat de instapklasjes voor anderstaligen in Brussel nogal vol zitten waardoor sommige kinderen niet naar school kunnen gaan. Ook het moment van aankomst in België bepaalt of een kind al dan niet nog invoegen in een klas of school.

We hebben 4 kinderen, uit Syrië afkomstig, die geen woord Nederlands of Frans praten. Zij gaan niet naar school omwille van het reeds eerder vermelde probleem. De ouders hebben ons gevraagd om de kinderen Franse woorden of cijfers aan te leren zodat de overstap naar een school in Brussel gemakkelijker verloopt.

Ben ik een juf? Neen. Zou ik een juf kunnen zijn? Bwoa, mits enige improvisatie ja. :p

We hadden een bordschema gemaakt met daarop cijfers in het Arabisch en in het Frans. In onze eerste sessies leren de kinderen tot 10 tellen. Eerst aan de hand van het bord, daarna met een telraam en vervolgens met tastbaar materiaal. Er worden voorwerpen verspreid doorheen de ruimte bijvoorbeeld: 1 bal, 2 beren, 3 potloden,… . Wanneer ik een cijfer in het Frans zeg moeten de kinderen opzoek gaan naar het bijhorende materiaal.

Spel en educatie worden regelmatig afgewisseld aangezien de kinderen het moeilijk hebben om zich gedurende een langere periode te concentreren. Toch is het echter zo dat je hier en daar spel en educatie kan mixen met elkaar. We hebben meermaals “Une, Deux, Trois, PIANO” gespeeld. Dit spel leent zich uitstekend voor onze doelgroep omdat ze zich enerzijds kunnen uitleven in het lopen en aannemen van posities en anderzijds herhalen ze keer op keer de cijfers. Herhaling is de beste manier om iets te onthouden.

De kinderen vertellen tussendoor heel graag verhalen maar vergeten keer op keer dat ik geen Arabisch spreek. Het is dus bijzonder moeilijk om op een duidelijke manier te communiceren met de kinderen. Bestaat er ergens een boek “Arabisch voor dummies?” 😀

Tot slot hebben de kinderen schriftjes gekregen waarin hun vooruitgang kenbaar gemaakt wordt aan de ouders. Dit doen we om de kinderen te motiveren en belonen wanneer zij iets goeds doen (aan de hand van stickers) en om het gevoel van “school gaan” te creëren.

P.S: de tekst in het boekje is in het Engels aangezien de kinderen beter Engels dan Frans kunnen en ik geen Arabisch spreek.

X Lana