Na een weekje vakantie voor de kinderen gingen onze lesjes deze week opnieuw van start. Deze week werkten we rond het thema “kleuren”. Via integratiespelletjes als twister en petanque probeerden we op een speelse manier de basiskleuren bij te brengen. Een parcourtje met het aanleren van verkeerslichten en stopborden zorgden voor de nodige grofmotorische aspecten. Stilaan ontstaat er een vaste structuur binnen ons groepje met deze week de start van onze rode draad activiteit: een kleurposter. Samen aan een gezamenlijk eindproduct werken is vanaf nu de afronding van onze activiteit.
Tijdens onze interventies met de vrouwen merkten we een onwaarschijnlijk schildertalent op tussen de moeders. Ook met de tienergroep maakten we deze week eindelijk kennis. Via het maken van dromenvangers kwamen we met hen in een leuke babbel terecht over hun leefsituatie.
Ook op cultureel vlak kwamen we weer wat meer te weten. Zo is niet elke asielzoeker een vluchteling uit een oorlogsgebied. Op de vraag waarom mensen voor België kozen kregen we diverse antwoorden. De ene ziet het als optie na uitwijzing uit een ander Europees land, de ander kenmerkt België als een veilig land waar stelen ongekend is. Tijdens een onenigheid tussen twee kinderen merkten we dat in hun ogen geweld een normale zaak was. Net zoals wij zouden overbrieven aan ons mama, zo dreigden zij met het vertellen tegen de politie. Dit confronteerde ons met het feit dat onze jeugd enorm verschillend geweest is van hun situatie. Hoe vrolijk ze ook altijd overkomen, ze hebben op jonge leeftijd een stukje geschiedenis achter de rug die wij hopelijk nooit zullen moeten ervaren.
Tot volgende week!
Celien en Lena
