Hallo allemaal!
Het is weer al even geleden. Ondertussen heb ik een leuk weekend achter de rug met Ademar en mijn tussentijdse evaluatie. Deze is veel later gevallen dan gepland, door de controle op het dagcentrum. Deze controle was voor de erkenning van het dagcentrum. Vorige week waren heel drukke dagen en dagen vol stress. Iedereen was heel gespannen omdat alles in orde moest zijn als de controleurs langs kwamen. Achteraf gezien viel die controle wel mee (bij de ergo’s toch). Dit kwam doordat ze volgens ons niet echt veel afwisten van ergotherapie en daardoor ook geen moeilijke vragen konden stellen. De tussentijdse evaluatie dan. De papieren hadden ze ingevuld op basis van mijn prestaties na 4 weken. Ondertussen hadden we al veel gesproken en was er eigenlijk al vooruitgang geboekt en dus zeiden ze wel dat alles in orde zal komen tegen mijn eindevaluatie. Dat is wel een hele opluchting aangezien ze sommige onderdelen toch heel kritisch hadden beoordeeld. Die twee laatste weken zal het dus alles geven worden. Het moeilijke aan de stage hier is niet perse de taal, maar eerder hoe ze hier werken. Ze zijn echt heel analytisch in hun werk, terwijl wij in België volgens mij eerder functioneel te werk gaan. Ze willen dus ook dat de analyses van de activiteiten tot in de puntjes uitgewerkt zijn en verwachten voor de laatste twee weken dat ik van elke patiënt, elke activiteit analyseer en uitschrijf voor hun. Veel werk dus…
Verder kijk ik er ook echt naar uit om terug thuis te zijn… De dagen hier zijn lang en zwaar, de combinatie stage + stagedocumenten + andere taken + bachelorproef is wat veel vind ik zo. En ik ben zeker niet de enige die dit vindt… Verder zal ik ook blij zijn om gewoon een weekendje thuis te zijn met mijn ouders en hondje. Dus ik ben echt wel aan het aftellen!
Gezien de recente omstandigheden in Brussel zijn al de patiënten heel bezorgd. Ze vragen allemaal wel of er niemand van mijn familie of vrienden gewond is. Echt heel lief eigenlijk! Ook mocht ik van mijn stagementoren meteen een sms’je sturen naar mijn familie om te vragen of alles in orde was. Eigenlijk was ik hier wel vrij gerust van aangezien hun werk / school daar niet in de buurt was, maar toch, als je zo iets hoort wil je toch 100% zeker zijn.
Tot volgende week!
