Buenos Tardes Belgica,

Eergisteren zijn wij veilig en wel aangekomen in ons verblijf. Alles lijkt ons hier zeer goed mee te vallen, hopen dat dit zo blijft.
Gisteren zijn wij voor de eerste keer onze Universiteit gaan bezoeken. Gelukkig hadden we een zeer hulpvaardige Erasmusbuddy, die paraat stond ons de weg te wijzen. Zonder haar, waren we nu waarschijnlijk nog altijd op zoek. Een uur na voorziene tijd (Spaanse mentaliteit all the way) zijn we bij onze afspraak aangekomen. Wat een aangenaam onthaal! Zowel docenten als directie hebben ons met open armen ontvangen, we hebben zeker 10 personen gekust (inclusief de directeur van de Universiteit).

Nadien heeft een docent Ergotherapie van de Universiteit ons begeleid naar de stageplaats. Deze vindt plaats iets buiten het centrum, een 30tal minuutjes met de tram. Een ideale gelegenheid om aan sightseeing te doen.

Eens aangekomen aan el CAMP (een instituut voor zwaar mentaal gehandicapten), werden we ook daar met open armen ontvangen. Tevens kregen we een hele rondleiding, ontmoette we enkele van onze patiënten en uiteraard ook onze stagementor. Een zeer hartelijke man, van 2 meter lang! Onze nek doet nog steeds pijn van ermee te spreken :). Het is de bedoeling hier voormiddag mee te draaien binnen het activiteitencentrum (voor de duidelijkheid, de voormiddag is tot 15u, waarna er pas een lunch volgt) en de namiddag geven we motorische activiteiten in de leefgroepen zelf.

Vandaag zijn we aan onze eerste echte stagedag begonnen, maar we moesten wennen aan de ’tranquilo’ mentaliteit. We waren immers een half uur op voorhand daar, zoals dit in België meestal verwacht wordt, maar dit met onbegrip van onze mentor. We kregen de opdracht morgen beter een kwartier te laat dan te vroeg te komen! Verder hebben we vele nieuwe mensen leren kennen en leren genieten van de eigenaardige lunch, waarbij een wijntje voorzien is. Ook ons Spaans vlot met de dag, niets dan goede vooruitzichten dus.

De komende dagen komen er zeker nog meer verhalen van onze ervaringen en uiteraard nog een paar sfeerfoto’s van het centrum.

Hasta Lluego,

Lorie y Anke