Mijn laatste bezoek was vandaag in Shaare Zedek, in Jeruzalem. Ze hebben daar een handtherapie afdeling waar patiënten van extern naar daar komen voor therapie. Daar worden alle problematieken van de hand behandeld zoals amputaties, artrose, zenuwletsels enzovoort. Ik herkende er veel materiaal die wij ook gebruiken.
De andere afdeling die ik bezocht heb is de geriatrische revalidatie dienst. Hier worden ouderen met allerlei aandoeningen behandeld. Ook hier is er veel hetzelfde als in België. Ik heb een afname kunnen meedoen van een assessment met een franse patiënt.
Wat mij vooral is opgevallen met deze bezoeken is dat de werkplaats van de ergotherapeut en het aanwezige materiaal erg afhankelijk is van donaties van personen en de hoeveelheid geld het ziekenhuis krijgt van de overheid. Wanneer het een privé ziekenhuis is voor fysieke revalidatie, zijn de faciliteiten veel minder goed en beperkt.
Om over een goede revalidatie en hulpmiddelen te kunnen beschikken moet je voldoende financiële middelen hebben.
Vandaag is ook mijn laatste avond in Israël. Dat vind ik geen fijne gedachte. De voorbije 10 dagen waren geweldig. Ik kan het hier snel gewoon worden. Helaas waren het er maar 10 en gaat de tijd te snel voorbij.
Het zal raar zijn om terug in het koude België te zijn, waar ik iedereen terug ga begrijpen en waar alles weer gewoon zijn gang zal gaan.
Het was een verblijf dat ik nooit zal vergeten. Ik heb niet alles kunnen bezoeken qua toeristische plekken dat ik wou bezoeken. Maar ik heb mijn verblijf wel op een andere manier beleefd in vergelijking met de voorbije zomer wanneer ik op vakantie was. Ik was deze keer niet echt een toerist, maar een van hen.
Ik heb de dagen afgeteld wanneer ik naar hier ging komen, maar hier heb ik zeker niet afgeteld naar mijn terugkeer.
De familie hoopt mij in een paar maand hier terug te zien en dat hoop ik ook! Hoe sneller, hoe liever. En hopelijk kan ik tegen dan wat meer Hebreeuws spreken!
Ani itgaagea leze!!! (Ik zal het missen)
Ik vond het een super ervaring. Hopelijk hebben jullie ook kunnen genieten van mijn verhalen!
Lehitraot en toda raba om mijn blog te volgen.