Vandaag stond mijn eerste bezoek op het programma.

Om de dag te beginnen ging ik eerst op zoek naar een lekker ontbijt. Na enkele minuten wandelen, kwam ik al snel terecht in een modern café waar een traditioneel ‘full Irish breakfast’ werd geserveerd. Met een gevuld buikje wandelde ik verder richting mijn eerste bezoek.

Bij aankomst in het Hope Medical Centre werd ik ontvangen door de fysiotherapeut . In België had ik via e-mail contact met de manager van het Medical Centre. Ik vroeg haar toen of er een ‘Occupational Therapist’ werkzaam was, waarop ze ja antwoordde, maar uiteindelijk is er enkel een ‘Physiotherapist’ en een ‘Physical Therapist’ werkzaam in het centrum. De Physical Therapist had (voor mij jammer genoeg) vandaag een vrije dag.

Het Hope Medical Centre is gericht op het verbeteren van de kwaliteit van leven voor patiënten met orthopedische, neurologische, cardiologische, reumatologische, … problemen. De fysiotherapeut richt zich op de behandeling en therapie van het locomotorisch systeem. De behandeling is zowel voor kinderen als volwassenen.

Ik wisselde met de fysiotherapeut wat informatie uit. Ik legde uit wat ergotherapie in België inhoudt. Hij vertelde me wat zijn functie was in het centrum. Een overeenkomst met ergotherapie is het geven van ergonomisch advies, maar anders zijn er weinig overeenkomsten. De fysiotherapeut gaat o.a. gewrichten beweeglijker maken en pijn verminderen aan de hand van elektrotherapie, massagetherapie, … Ik kreeg de kans om 2 therapieën mee te volgen. Een therapie duurt altijd 1 uur. Afhankelijk van het probleem komen patiënten 3 x per week, 1 x per week of om de 2 à 3 weken langs in het centrum. Patiënten komen zonder voorschrift. De therapieën worden niet terugbetaald.

Spijtig dat er geen ergotherapeut is in het centrum, maar het was toch interessant om het verschil te zien tussen ergotherapie en fysiotherapie!