Chers amis,
Ik ben net thuis van mijn eerste stagedag in de Clinique Saint-Pierre Ottignies. De dag was al heel goed begonnen, mijzelf kennende was de eerste stommiteit van de dag snel gebeurd. Omdat ik de weg naar het ziekenhuis nog niet vanbuiten wist had ik besloten om de eerste dag met mijn gps naar daar te gaan. Ik had eerder al een adres ingegeven maar dit was in Rixensart. Ik was deze morgen zo slim om dit adres uit mijn geschiedenis te gebruiken. Gelukkig was ik op tijd vertrokken en na een klein kwartiertje omrijden was ik nog op tijd voor mijn eerste dag. Nu weet ik voor volgende keer dat er iets niet klopt als ik Walibi langs de weg niet ben gepasseerd. Ik werd samen ontvangen met de kinéstudenten van de Waalse scholen Parnasse en UCL. Het ontvangst is goed en vlot verlopen in de kliniek en omstreeks 10u kon ik mij al naar de revalidatiezaal begeven waar ik zo’n 4 dagen per week zal stagelopen. Mijn stagementor is een joviale man waar ik de eerste dag al vrij goed mee overeen kwam. Hij praat enkel en alleen Frans en vrij snel dus ik heb op mijn eerste dag het woordje ‘ralentir’ een paar keer moeten gebruiken om alles goed te begrijpen. Na een hele dag Frans praten en horen voelde ik al dat ik hier op 9 weken tijd hier veel vlotter in kan worden. Ik heb ook reeds een aantal patiënten leren kennen die ambulant op ergosessies komen in de week. Fijn dat er enkelen een woordje Nederlands met mij konden praten. Zo kon ik toch even wat druk van de ketel laten. De eerste dag duurde van 8u30 tot 17u45. Op het einde van de dag voelde ik het Frans spreken en verstaan wel doorwegen om dat ik hiervoor voortdurend geconcentreerd naar de mensen moet luisteren. Ik spreek ten slotte nog een stukje beter Engels dan Frans. Gelukkig had ik samen met mijn mentor de afspraak gemaakt om een tabblad op de computer te openen om te vertalen als dit nodig zou zijn of als ik een specifiek woord niet zou vinden. Het ergobureau zag er bovendien heel cool uit, met een Wii fit en uitkijk op het zwembad voor de hydrotherapie. Hier komen de patiënten bij ons langs om een half uurtje therapie te volgen. Wij begeven ons helemaal achteraan in de revalidatiezaal. Er zijn dus veel kinesitherapeuten en fysio’s rond ons aan het werk. Zo, ik ga het hier bij laten voor mijn eerste berichtje want het is een lange dag geweest. Ik hou jullie voor het verdere verloop nog op de hoogte!
à bientôt!
Roy Rubbens