Molo (Xhosa voor hallo),
Gisteren was mijn eerste stagedag in Nkosinathi Foundation. Dit is een organisatie die therapie geeft aan mensen met een visuele beperking. Ik werd verwacht op mijn stageplaats tussen acht en half negen (dit is dus wat ze bedoelen met Afrikaanse tijd) de gastmama bracht mij en een medestudent naar het project. Deze medestudent studeert psychologie en is zelf visueel beperkt.
Eens aangekomen kregen we een heel aangenaam welkom, iedereen knuffelde ons en wenste ons welkom op het project. Hierna volgde een korte introductie over de werking van het project. Eens dat achter de rug was maakte ik kennis met mijn (soort van) stagebegeleidster. Zij is leerkracht van opleiding en staat in voor het begeleiden van de kinderen die enkele dagen per week naar school komen in Nkosinathi.
Rond ongeveer 11 uur was het tijd voor het eerste echte werk en gingen we een plaatselijke privé school bezoeken waar een jongetje van 6 jaar, die visueel beperkt is, in het gewone onderwijs les volgt. Dit is nog heel uitzonderlijk in Zuid-Afrika. Wij hadden de taak om enkele aanpassingen te doen aan de speelplaats van de kinderen. Zo hebben we heel opvallende tape gedaan rond enkele van de veren van de trampoline zodat het jongetje niet tussen de veren zou vallen. Daarnaast hebben we een soort van stok voor de schommel geplaatst waar hij moet wachten als hij op de schommel wil. Dit was belangrijk omdat hij hiervoor vaak te dicht bij de schommel kwam, omdat hij deze niet zag. Kortom een eerste heel interessante eerste paar uur.
Eens terug op Nkosinathi werden we verast met een soort van ‘welkomstfeestje’, alle werknemers van het project kwamen ons verwelkomen en we kregen enkele traditionele hapjes en drankjes.
Na de middag was het tijd voor de tweede uitsap van de dag, we gingen op een huisbezoek bij een van de kindjes om wat papierwerk voor school inorde te brengen. Dit jongetje en zijn familie wonen in een huisje in ‘The Motherwell township’. Hier kreeg ik mijn eerste echte cultuurshock. Het contrast met waar mijn gastgezin woont en het decadente rugbyveld waar we op dag één waren was enorm. Voor het eerst sinds mijn aankomst kwam ik in contact met de golfplaatenhuisjes en de schrijnende armoede die Zuid-Afrika nog steeds tekenen.
Zoals jullie horen weer een heel interessante en leerrijke dag!
Groetjes vanuit het mooie Zuid-Afrika!
XOXO Julie