EINDELIJK hebben we een goede internetverbinding en kunnen we onze blogberichten posten!

Op maandag 14 januari was het zover. Onze bagage was eindelijk gepakt en we trokken met onze ouders naar Schiphol waar we om 20u45 onze eerste vlucht naar Paris Charles de Gaule hadden.

We maakten al meteen kennis met het feit dat niet alleen treinen maar ook vliegtuigen vertraging kunnen hebben. We kregen namelijk het bericht dat onze vlucht vanuit Parijs naar Kaapstad één uur vertraging zou hebben. Op zich niet zo’n groot probleem omdat we toch maar anderhalf uur hadden voor onze overstap.
De vlucht van Amsterdam naar Parijs verliep goed.

Eens aangekomen in Parijs konden we op ons gemak, door de winkeltjes, naar de gate voor onze vlucht naar Kaapstad gaan. Rond 23u45 konden we instappen op het vliegtuig dat om 00u30 zou vertrekken.  Dat dachten we toch. We moesten eerst nog kennismaken met een reuze – vliegtuig – sneeuw – ontruimer. Hierdoor zijn we uiteindelijk pas om 2u ’s nachts opgestegen.
We hoopten op een aantal vrije zeteltjes in het vliegtuig zodat we ons goed konden installeren om een stevig dutje te doen. Maar niets was minder waar. We kregen een propvolle boeiing 777 voorgeschoteld. Dit had als resultaat: een opeenstapeling van korte dutjes en een stijve nek.

Na een uurtje vliegen werden we al verrast met een haute – cuisine à la Air France. En ook de volgende middag kregen we een stevig ontbijt voorgeschoteld.

Bij de landing in Kaapstad werden we al getrakteerd op een prachtig uitzicht over de kust, townships en natuurlijk de befaamde Tafelberg.

Eens we geland waren merkten we snel dat we komaf moesten maken met onze Belgische outfits. Joggingbroeken en truien werden omgewisseld in shorts, zonnebrillen en teenslippers. Ook onze GSM en uurwerken werden één uur later gezet.
Daarna was het tijd voor de eerste kennismaking met onze stagebegeleidster Shan. Zij zou ons op de luchthaven komen ophalen en naar het hostel brengen. Het was een aangename kennismaking.

Tijdens de rit naar het hostel was het voor ons beide toch maar vreemd dat de bestuurder zich aan de rechter zijde bevindt en dat alles op de weg dan ook omgekeerd is.
Verder werden we tijdens deze rit een beetje overladen met informatie in verband met de omgeving, de stageplaats, het hostel en de manier van leven in Kaapstad.
Het viel ons ook meteen op dat er grote verschillen zijn tussen arm en rijk. De ene minuut rij je voorbij een Township, en de volgende minuut passeer je in welvarende gebieden waar de huizen duidelijk groter zijn.

Ook bij de aankomst in het hostel werden we opnieuw overladen met zeer veel informatie. De Hostel Lady Brenda gaf ons een rondleiding in het hostel en toonde onze kamer met een prachtig zicht op de Tafelberg.

We kregen een uurtje de tijd om ons te installeren en op te frissen waarna Shan ons kwam ophalen om enkele eerste inkopen te doen zoals shampoo, wasmiddel, Europese stekkers e.d.
Na het winkelen werden we door Shan uitgenodigd om samen met haar familie te eten. Het zou een traditional South – African meal worden. De naam van deze meal is ons jammer genoeg ontsnapt. We kunnen jullie wel vertellen dat het zeer lekker was en we onze buikjes rond gegeten hebben. We maakten tijdens dit avondmaal ook kennis met het gezin van Shan. Haar man gaf ons nog veel nuttige tips en haar dochters ( 6 en 9 jaar oud) waren zeer nieuwsgierig naar die twee vreemde meisjes aan hun tafel.
Na zo’n grote maaltijd sloeg de vermoeidheid van de vlucht dubbel zo hard toe. De man van Shan bracht ons terug naar het hostel waar we samen met de High – schoolers de regels van het hostel overliepen. Gelukkig gelden niet alle regels die de High – schoolers opgelegd krijgen ook voor ons. Anders moesten ook onze lichten om 21u30 uit en kregen we geen toegang tot internet.
Na deze samenkomst hebben we onze valiezen verder uitgepakt en konden we genieten van een korte nachtrust want de ochtendbel luidt hier om 6u30!!!

Ohja, hadden we al gezegd dat het hier 36° is? 😉

Veel liefs,

Sanne en Daphne