25/04/18
Eerste twee stagedagen zijn achter de rug. Ik schrijf vandaag vanuit een heel gezellig café/restaurantje bij mij in de buurt, La Recyclerie genaamd. Heb net een latte vanille besteld en voel me al bijna een echte Parisienne.
Het is vandaag mijn eerste verlofdagje, en dat kon ik zeker en vast al gebruiken. Het grootste verschil hier is namelijk dat we shiften van 12 uur werken, van 8h ‘s ochtends tot 20h ’s avonds met een uurtje middagpauze. Was dus wel even slikken toen ik dit vernam. Verbazend genoeg lukt dit me wel aardig. Buiten een hongerige maag af en toe, hou ik het goed vol tot nu toe. Ik sta op een dienst chirurgie, met voornamelijk urologie en digestieve heelkunde. Hiernaast hebben we echter ook vaak patiënten van orthopedie en cardio aangezien deze diensten in verbouwing zijn. Heel veel nieuwigheden voor mij dus. Zeker als ik jullie vertel dat ik tot nu toe nog nooit een stoma had gezien of het plaatsen/weghalen van een blaassonde had mogen bijwonen. Ik heb tijdens de eerste uren van mijn stage hier ook meteen mijn eerste ervaring met een overlijden gehad. Het ging om een man met uitgezaaide darmkanker die elk moment ging overgeplaatst worden naar een palliatieve dienst. Daar is hij jammer genoeg niet meer geraakt. Het waren dus veel nieuwe indrukken bijeen. Komende weken worden beslist een heel leerrijke ervaring voor mij. Ik heb echter al een bundeltje meegekregen met de nodige informatie over veel terugkomende pathologieën en ingrepen. Ik weet dus zeker al wat te doen.
Maar dankzij mijn stagebegeleidster, Noëmi genaamd, zie ik mijn komende vier weken hier nog meer dan tevoren zitten. Ze is namelijk heel vriendelijk, begripvol en vooral aangenaam om mee samen te werken. Hier ben ik dus heel tevreden over, aangezien elke medestudent die dit leest, mij wel begrijpt als ik zeg dat dit je stage-ervaring echt kan verrijken of volledig kan ontsieren.
Ben benieuwd wat de rest van de week met zich mee zal brengen!
La Recyclerie
La Recyclerie