Een nieuwe week, dus tijd voor een nieuw blogbericht!

Vorige week vrijdag zijn we met een nieuw project van start gegaan. Silke en ik zullen samen met Eline (de overige stagiaire verpleegkunde uit Nederland) gedurende vijf weken lesgeven omtrent het toedienen van eerste hulp bij veelvoorkomende verwondingen op het schoolterrein. We geven les aan 10 studenten uit 5 verschillende junior high schools in Kpando en omstreken. Er werden steeds 2 leerlingen uit de verschillende scholen verkozen om deel te nemen aan het first aid project en hun school te vertegenwoordigen. De 5^de week zal er een examen gehouden worden. Als de studenten slagen voor het examen, krijgen ze een first aid kit mee naar hun school. De studenten zullen vervolgens verantwoordelijk zijn voor het gebruiken van deze kit en het toepassen van hun vergaarde kennis. Wanneer ze iets tekortkomen, neemt de school contact op met UNiTED PROJECTS, waarop hun kit zal aangevuld worden.
Het project komt voort uit het feit dat eerste hulp soms moeilijk te verkrijgen is in de plattelandsgebieden. Je ziet hier soms namelijk wonden die jarenlang meegaan (zelfs tot 40 jaar blijkt), hoewel ze ooit begonnen met een kleine wonde die ze opliepen tijdens hun jeugd. Dit komt mede door het vochtig klimaat en dergelijke dat ongunstig is voor wondgenezing maar voornamelijk door de afwezigheid van eerste hulp op school en bovendien angst om gestraft te worden wanneer ze hun wonde melden bij een volwassene. Aan de hand van dit project willen we dus het aantal chronische wonden bij kinderen en jongeren doen afnemen. Bovendien hopen we de kinderen zo een soort van empowerment te bezorgen, doordat zij zelf verantwoordelijk zijn voor het toedienen van de eerste hulp aan hun medestudenten. Leerkrachten worden dus opzettelijk niet rechtstreeks bij het project betrokken. Bovendien zou het natuurlijk enkel een bonus zijn indien de kinderen dankzij dit project een interesse in gezondheidszorg ontwikkelen.
De eerste les ging omtrent insecten-, slangen- en schorpioenenbeten. Silke en ik vonden het alvast een heel fijne ervaring. Het geeft ook een gevoel van voldoening, aangezien je weet dat je oprecht iets aan het bijdragen bent aan de kennis van deze kinderen maar ook aan een klein deel van de samenleving hier. De volgende les zal rond kleine en grote wondzorg gaan. Het is echt heel leuk om met inhoud bezig te zijn die we reeds hebben gezien gedurende onze opleiding verpleegkunde, maar die onze kennis ook aanvult.

PS: Een klein maar zeer fijn detail: een deel van onze donatie die wij meebrachten zal gebruikt worden om dit project te verwezenlijken en dus de first aid kits te vullen.

Eline, Silke en Suzie in het UNiTED PROJECTS office, waar we kinderen lesgeven omtrent eerste hulp

Twee studenten uit vijf verschillende scholen werden geselecteerd. Een diverse combinatie van brave en leergierige leerlingen. Zowel uit een katholieke, islamitische, privé- als een jongens- en meisjesschool. Een multicultureel gebeuren kan je dit dus zeker wel noemen.

Ik heb in tussen tijd eindelijk mijn eerste wondzorg meegemaakt, maar heel indrukwekkend was deze wel nog niet. Het ging om het verzorgen van een chirurgische wonde na een keizersnede. Met andere woorden, een simpel droog aseptisch verbandje. Het was echter wel interessant om hun manier van werken te leren kennen. Wegens zij geen pincetten gebruiken, wordt er zowel bij het verwijderen van het voorgaande verband als tijdens de wondzorg zelf, handschoenen gedragen. De verpleegkundige begint dus met enkele handschoenen over elkaar om dan het eerste paar samen met het voorgaande verband uit te werpen en zo door te gaan met het tweede paar handschoenen. Ze ontsmet eerst de wonde met ‘methylated spirit’ op een gelijkaardige manier als wij dit in België geleerd hebben. Namelijk eerst de wonde zelf en zo werkt ze naar buiten en dus de wondomgeving toe. Achteraf drenkt ze een kompres in een product dat je met isobetadine kan vergelijken en legt ze dit over de wonde. Hierop legt ze vervolgens nog enkele droge kompressen en dekt ze de wonde toe met bruine medische tape.
Het was wel goed dat ik even doorvroeg, want de spirit wordt bewaard in een fles handgel, aangezien dit op deze manier makkelijk bruikbaar is. Ik dacht dus op een gegeven moment dat ze handgel wel voor heel wat zaken gebruikten hier. Aangezien ze spirit ook gebruiken voor het desinfecteren van de thermometers of de huid alvorens het aanprikken van een infuus. Ik heb de oorspronkelijke verpakking van het product dus nog niet in handen gehad. Als ik echter de bestandsdelen van de spirit die zij beschrijven opzoek, lijkt het me toch vrij pijnlijk om dit te gebruiken op een net toegenaaide wonde. Maar binnen hun mogelijkheden, kan je het op vlak van het weghouden van bacteriën wel een doeltreffende optie noemen.

Verder heeft Silke afgelopen week de kans gekregen om een keizersnede bij te wonen, zij schrijft haar ervaringen hieronder neer!

Vorige week vrijdag liep ik mijn 4e en laatste stagedag op de kraamafdeling in het Anfoega ziekenhuis. Ik was zeer enthousiast om 4 dagen op de kraamafdeling te mogen werken omdat ik nog nooit een bevalling bijgewoond heb en dit de perfecte kans zou zijn om er eentje zien.
Op de afdeling ontmoette 3 vriendelijke studenten vroedkunde uit Ghana die me de tips en tricks van de afdeling leerde kennen.
De eerste twee dagen heb ik geholpen in de kraamafdeling. De derde dag hielp ik de verloskundige met de prenatale zorg. Dit hield in dat we de moeder informatie over de prenatale zorg en de bevalling. Daarnaast wogen we de moeder, hebben we de buikomtrek gemeten, de buik gepalpeerd en de hartslag van de baby gemeten.
Ik had telkens een ochtenddienst en de meeste vrouwen bevallen hier blijkbaar laat in de avond of ’s nachts, dus helaas was ik na mijn derde stagedag nog geen getuige van een bevalling geweest.
Op mijn 4e en laatste dag op de kraamafdeling kwam de hoofdverpleegkundige met goed nieuws! Ik mocht namelijk een keizersnede bijwonen. Het was een prachtige ervaring en ben enorm dankbaar dat ik zo’n mooi moment heb mogen meemaken.
Gelukkig gaat alles goed met de moeder en haar baby’tje.

Silke in het operatiekwartier

Kersvers en gezond babytje na het uitvoeren van een keizersnede