Hej!
Ik ben deze week mijn eerste week begonnen op de afdeling neurologie! Ik volg hier samen stage met 2 andere Deense studentes die in hun 2de jaar zijn. Patiënten op deze afdeling verblijven ongeveer 12u tot 4 dagen voordat ze naar een andere afdeling worden gestuurd.
Op maandag mocht ik al therapie geven samen met een Deense studente. Ze heeft me getoond wat voor soort therapieën ze doen op de afdeling. De twee soorten therapieën zijn: ochtend-ADL en klaarmaken van een ontbijt. Beide therapieën worden vooral gebruikt als observatie middelen aangezien de patiënten hier kort verblijven. Soms is er de mogelijkheid om ADL-trainingen aan te bieden als de patiënten langer moeten verblijven wegens hun aandoening. Dit zijn foto’s van de keuken en badkamer van de afdeling.
Op dinsdag heb ik voor de eerste keer zelfstandig een therapie mogen geven sinds dat ik hier ben aangekomen! Dit komt doordat de patiënt waar ik therapie aan moest geven Engels kon begrijpen en spreken! Voor mij was dit een opluchting aangezien ik niemand nodig had om te vertalen en dat ik een gesprek kon voeren met de patiënt tijdens de therapie. Ik heb met hem zowel een ochtend-ADL als een keukentherapie uitgevoerd om observaties te verkrijgen over zijn handelen.
Op woensdag heb ik weer de kans gekregen om in het Engels een therapie te geven aan een patiënte. Samen met haar heb ik een keukentherapie uitgevoerd om afwijkingen in het handelen na een infarct te observeren.
Op donderdag was het een vrij rustige dag waardoor ik tijd kreeg om aan mijn stageverslag te werken. In de namiddag moest ik een presentatie geven over mijn klinisch redeneren van een patiënt die ik heb behandeld. Elke week neemt er iemand ook een taart mee en deze week was het mijn beurt. Daarom heb ik een lekkere rijsttaart gemaakt wat voor Deense personen helemaal onbekend is.
Uiteindelijk kreeg ik op vrijdag de kans om een dag te volgen op de intensieve neurologische afdeling. Het verschil met de andere neurologische afdeling is dat patiënten een chirurgische ingreep nodig hebben voor hun herseninfarct. Op de andere afdeling worden de infarcten behandeld met medicatie. Deze afdeling vond ik heel zwaar aangezien patiënten sinds kort een levensveranderende ervaring hebben meegemaakt. De patiënten hebben vaak een hemiparese en moeten alles terug opniew leren uitvoeren. Wanneer er therapie wordt gegeven aan de patiënten is er zowel een ergotherapeut, kinesitherapeut en verpleegkundige aanwezig in de kamer. De verpelegkundige ondersteunt de patiënt om recht te blijven zitten aangezien ze weinig tot geen rompstabiliteit hebben. Er worden ook blokken rondt de patiënt geplaatst om extra ondersteuning te bieden. De focus van de ergotherapeut is op het efficiënt hoesten, slikken en ademen. Ook oefent de ergotherapeut de sensibiliteit en proprioceptie. De kinesitherapeut heeft vooral de focus om het lichaam te mobiliseren, namelijk: armen, benen, voeten, handen, vingers, nek, romp en heupen. De kinesitherapeut test ook het kietelreflex door op de onderkant van de voeten te wrijven en te zien of de patiënt hierop reageert. Als de patiënt hier niet op reageert betekent dat er een parese of sensibiliteitsstoornis aanwezig is. Dit verbetert soms doorheen de tijd, maar niet altijd.
Dit was het dan voor mijn eerste week op de neurologische afdeling!
Vi ses!
