Vandaag woonde ik ook een “synthese” bij. Tijdens zo’n synthese worden alle patiënten van het dagziekenhuis (Hôpital du jour) één per één geanalyseerd. Bedenkingen en observaties worden besproken en een ontslagdatum wordt vooropgesteld. Dit gebeurt samen met de dokter, een verpleger, een kinesitherapeut, een ergotherapeut en een APA-begeleider.
Daarna werd rugschool gegeven aan 2 patiënten. De bankhouding, de zijwaartse buig-strekbeweging, de uitvalstand en de knielbeweging werd geoefend door de bewegingen in verschillende situaties uit te voeren. Ook werd gekeken hoe de verschillende transfers op een correcte manier uit te voeren. Eerst worden de technieken aangeleerd, daarna is het de bedoeling dat deze geautomatiseerd worden in alledaagse handelingen zoals bij het winkelen, het huishouden… Er wordt gekozen om therapie te geven aan 2 patiënten tegelijkertijd, zodat fouten verbeterd kunnen worden. De adviezen aan andere patiënten leren doorvertellen en mogelijke fouten leren verbeteren door andere mensen bezig te zien.
Ik heb ook mijn eerste therapie mogen geven aan een patiënt die zijn rechterarm geamputeerd werd tot voor het ellebooggewricht. De patiënt komt op therapie om zijn elektronische armprothese leren te gebruiken. De prothese kan 16 verschillende bewegingen uitvoeren en de patiënt moet leren wanneer best die of die beweging moet gemaakt worden. Ook maakt de ergotherapeut een argumentatie voor het behoud van de prothese voor de patiënt. Dit doet hij door de verschillende activiteiten te filmen om zo aan te tonen dat de patiënt de prothese kan gebruiken en hier ook een voordeel uithaalt. Bijvoorbeeld: smeren van een boterham, openen en sluiten van deuren, sluiten van knopen, sluiten van een rits, aan- en uitdoen van zijn broek… zijn prioriteiten voor de patiënt.
Ik kreeg de opdracht om de patiënt verschillende handgrepen te leren gebruiken en mocht gebruik maken van de verschillende materialen. Snel vond de patiënt de juiste stand om de pincetgreep, de 2-puntgreep en de 3-puntgreep uit te voeren, om een klein voorwerp van op een tafelblad vast te houden en hierbij de juiste krachtdosering te gebruiken. Dit lijkt misschien vanzelfsprekend voor ons, maar vraagt heel veel energie, concentratie en doorzettingsvermogen van de patiënt. Check mijn eerste sessie!
’s Avonds was ik uitgenodigd door de andere stagiaires om samen de stad Lille nog eens te gaan verkennen. We liepen verloren, want dit was ook de eerste keer dat de andere stagiaires in Lille waren. Door de city tour (dag 2) kon ik al veel vertellen over de geschiedenis en de verschillende gebouwen. De stagiaires waren verwonderd van mijn kennis.
Zo zijn we in ‘la Librerie Le Furet binnengegaan’. Dit is de grootste boekhandel van Europa en bestaat uit 3 gebouwen, verdeeld over verschillende verdiepingen. Er zijn superveel boeken, allemaal in het Frans. Hier spendeerden we heel wat tijd en in de winkelstraat natuurlijk ook.
Iedereen had honger, maar toch bleven we rondlopen. Niet wetend waarom we zo lang wachtten volgde ik de stagiaires tot we aanschoven bij O’tacos (dit is ook in andere regio’s van Frankrijk te vinden) en ik zag dat het pas van 19u de deuren opende. Daarna viel het me ook dat al de winkels openbleven tot 19u en de restaurants pas opengingen vanaf 19u. Dit is een uurtje later dan dat ik gewoon ben thuis in Halle. Het was een gezellige avond en ik heb mijn eerste taco geproefd.
