Hoi iedereen !

Zoals ze zeggen komt er aan elk mooi liedje een eind en dus is vandaag voor ons de dag aangebroken om terug naar België te reizen.

We kunnen terugkijken op 3 weken vol ervaringen met heel hartelijke mensen. Zowel de Poolse studenten die we hebben leren kennen als de mensen uit het weeshuis zijn stuk voor stuk mensen met een heel groot hart. Van zo’n verblijf hadden we op voorhand niet durven dromen.

Bij ons ontbijt bleek er ons zelfs een verrassing te wachten staan. 3 teddyberen zaten ons op te wachten 😀 !

Dus na het inpakken van onze valiezen (en het dubbelchecken dat we niets vergaten) namen we met spijt in het hart afscheid van al deze lieve mensen en ook van de kindjes natuurlijk. Wat zullen we ze missen !

Vanwege ons lange en uitgelopen afscheid, stond de taxi ons al op te wachten.
Het was voor de chauffeur nogal puzzelen om de valiezen in de taxi te krijgen.

Het leek wel het spelletje Tetris, enkel het muziekje ontbrak nog 😉

In de taxi zelf hielden we er natuurlijk de sfeer in (zie filmpje)! Met gepaste muziek maakten we ons laatste ritje richting Wroclaw.

Na vele uren wachten op de luchthaven (beter te vroeg dan te laat 😉 ) , gingen we rond 16:45 aan boord van het vliegtuig richting Brussel – Charleroi.

De vlucht verliep vlekkeloos (buiten het feit dat het er heel warm en nogal krap was) en rond 19:20 zetten we terug voet aan wal in ons vertrouwde Belgenlandje.

Het is fijn om terug thuis te zijn, maar deze 3 fantastische weken zullen we zeker en vast nooit vergeten!

We willen ook nog vzw TAPAS bedanken voor deze ervaring!

Aangezien dit het laatste blogbericht was, nemen we ook afscheid van jullie!! Bedankt voor het volgen!

Toedeloe !! x

Helaba,

We hebben weer een heel leuk weekend achter de rug. Dat we ons zo zouden vermaken en zoveel nieuwe mensen zouden ontmoeten op drie weken tijd hadden we niet verwacht en niet kunnen dromen bij ons vertrek.

Na onze meeting met de Poolse studenten Ergotherapie van Wroclaw, bleven we napraten en werden we uitgenodigd voor een uitstapje betreffende Special Olympics waarover we een paar blogberichten terug al over verteld hebben. Hierbij is het echter niet gebleven. We hadden jullie al verteld dat we de Poolse bevolking heel vriendelijk en behulpzaam vinden en daarvan zijn enkele Poolse studenten Ergotherapie het ultieme bewijs. Dit weekend offerde Basia en Asia, twee enorm leuke meisjes die vloeiend Engels spreken, hun weekend op aan ons. Ze namen ons mee naar typische studentenplekjes in Wroclaw, maar het tonen van de toeristische plekjes sloegen ze ook niet over. Jammer genoeg waren sommige toeristische trekpleisters niet open of afgesloten door het winterweer, zoals de multimedia fontein die er normaal zo uitziet:

We zien het als een enorm pluspunt dat deze meisjes (onze leeftijd en dezelfde achtergrond qua opleiding) ons hebben kunnen rondleiden in Wroclaw. Op die manier hebben we toch een andere en meer verborgen kant te zien gekregen van Wroclaw. We gingen plaatsen binnen die we zonder hen niet eens hadden opgemerkt en voorbij zouden gewandeld zijn. Één ding staat vast: dit zal ons nog lang bij blijven! 🙂

Gesproken over het winterweer, dit is heus niet zo erg. Het weer komt sterk overeen met dat in België. Die warme sokken waar we de helft van onze bagage aan hebben gespendeerd waren dus voor niets nodig :p Natuurlijk hebben we wel het putje van de winter nog niet meegemaakt.. spannend..

Even tussendoor: we worden trouwens vermeld op de TAPAS-site (de organisatie die onze stage mogelijk maakt): http://www.therapy-tapas.org/?p=1210  🙂 🙂

Basia (met haar toeristische achtergrond) had zelf de moeite gedaan om wat souveniers bij elkaar te zoeken voor we aan de wandeling door Wroclaw begonnen. We waren zo blij! (nu moeten we er zelf geen meer kopen ;))

Van links naar rechts: 1) De Kathedraal van Sint-Jan De Doper 2) Het hoofdgebouw van de universiteit van Wroclaw 3)Nationaal museum in Wroclaw dat helemaal begroeid is              4) “The needle”= 96 meter hoog monument   =>Enkele van onze bezichtigingen in Wroclaw.

Fototje van een sfeervolle avond: Freya, Astrid en Basia

Dobranoc oftewel slaapzacht! Liefs Freya en Astrid

Hey iedereen,

Voorbije week hebben we onze therapieprogramma’s met onze toegewezen kinderen verder gezet. Om je een beeld te geven van ons werk hier, we werken met kindjes met verschillende problematieken: syndroom van Down, syndroom van Marfan, hartproblemen, blinde kindjes,.. ook vele kindjes met algemeen een vertraagde ontwikkeling. De voorbije weken hebben we onze toegewezen kindjes verschillende therapieën gegeven:  zelfstandig leren eten, ADL ochtendtoilet (tandjes poetsen, handen wassen,..), shantala-massage, snoezeltherapie en sherborne. Aan deze laatste therapiëen kunnen verschillende doelstellingen aan verbonden zijn afhankelijk van de problematiek van het kindje. Bv. snoezelen om optimale omstandigheden te creëren en items aan te bieden die het concentratievermogen en het doelgericht handelen bij het kindje stimuleren en verbeteren.

We hebben nog een nieuwe methode geleerd deze week nl.  de auditieve-verbale therapie (methoda werbalno-tonalna): door aan bewegingen en eigenschappen van voorwerpen een klank te verbinden wordt het kind auditief en verbaal gestimuleerd.

We hebben het gevoel niet zoveel te kunnen bereiken in zo een korte periode. We gaan al naar onze laatste week en hebben nog niet genoeg kansen gehad om echt therapieën te geven in het aangepaste lokaal of met de aangepaste begeleiding. Hopelijk is dat nog iets voor volgende week! 🙂

  1) één van onze gebruikte methodes: shantala-massage met één van onze volgpatiëntjes als deel van het therapieprogramma. We mogen de kindjes niet zichtbaar in beeld brengen, daardoor kunnen we jullie het leukste beeldmateriaal niet tonen 🙁

2) een volgende methode: Veronica Sherborne, ook met één van onze volgpatiëntjes.

Hopelijk krijgen we volgende week nog wat meer de kans om vooruitgang te maken met onze kindjes. Woensdag is onze final powerpoint presentatie al, waarin we vertellen over het proces dat onze kindjes hebben doorgemaakt en welke veranderingen hebben plaatsgevonden.

Morgen vertellen we jullie alles over het TOP weekend dat we hebben gehad met enkele Poolse studenten ergotherapie en hoe TOP zij wel niet zijn 😉

kusjes, Freya en Astrid