Hoi iedereen !

Zoals ze zeggen komt er aan elk mooi liedje een eind en dus is vandaag voor ons de dag aangebroken om terug naar België te reizen.

We kunnen terugkijken op 3 weken vol ervaringen met heel hartelijke mensen. Zowel de Poolse studenten die we hebben leren kennen als de mensen uit het weeshuis zijn stuk voor stuk mensen met een heel groot hart. Van zo’n verblijf hadden we op voorhand niet durven dromen.

Bij ons ontbijt bleek er ons zelfs een verrassing te wachten staan. 3 teddyberen zaten ons op te wachten 😀 !

Dus na het inpakken van onze valiezen (en het dubbelchecken dat we niets vergaten) namen we met spijt in het hart afscheid van al deze lieve mensen en ook van de kindjes natuurlijk. Wat zullen we ze missen !

Vanwege ons lange en uitgelopen afscheid, stond de taxi ons al op te wachten.
Het was voor de chauffeur nogal puzzelen om de valiezen in de taxi te krijgen.

Het leek wel het spelletje Tetris, enkel het muziekje ontbrak nog 😉

In de taxi zelf hielden we er natuurlijk de sfeer in (zie filmpje)! Met gepaste muziek maakten we ons laatste ritje richting Wroclaw.

Na vele uren wachten op de luchthaven (beter te vroeg dan te laat 😉 ) , gingen we rond 16:45 aan boord van het vliegtuig richting Brussel – Charleroi.

De vlucht verliep vlekkeloos (buiten het feit dat het er heel warm en nogal krap was) en rond 19:20 zetten we terug voet aan wal in ons vertrouwde Belgenlandje.

Het is fijn om terug thuis te zijn, maar deze 3 fantastische weken zullen we zeker en vast nooit vergeten!

We willen ook nog vzw TAPAS bedanken voor deze ervaring!

Aangezien dit het laatste blogbericht was, nemen we ook afscheid van jullie!! Bedankt voor het volgen!

Toedeloe !! x

Olaa,

Ondertussen hebben jullie hier al veel kunnen lezen over onze uitstapjes, maar hiernaast doen we hier natuurlijk nog andere opleidingsgerichte dingen.  Agnieszka (onze begeleidster in het weeshuis) werkt ook deels als leerkracht ergotherapie aan de universiteit van Wroclaw. Zij vroeg ons een tijdje geleden of we het zagen zitten om een meeting te houden met de Poolse studenten ergotherapie.. natuurlijk stemden we hiermee in en zo begonnen we aan onze voorbereidingen. We bereidden een powerpoint presentatie voor met richtlijnen die Agnieszka ons had gegeven; nl. geschiedenis, studies, jobmogelijkheden, bekendheid,..  enzoverder van ergotherapie in België en Spanje. Op die manier trachtten we in gesprek te gaan met de Poolse studenten ergotherapie. Gisteren vond deze meeting plaats. Wij waren misschien iets wat beter voorbereid ;), maar dat is ook wel te begrijpen. De opleiding ergotherapie of te wel Occupational Therapy (OT) bestaat nog maar 2 jaar in Polen! 😮  Deze leerlingen zijn dus dé geschiedenis van OT in Polen! Uiteindelijk werden er veel vragen op ons afgericht en ik denk wel dat we hen telkens van een goed antwoord hebben kunnen voorzien én dat ze het net zo interessant vonden als ons! Hieronder onze PPT.

Occupational therapy in Belgium and Spain 2.2.

Na de meeting bleven we nog wat napraten met de studenten. Uiteindelijk stelden ze voor dat we de volgende dag, dus vandaag, meegingen naar een special olympics evenement, waar hen gevraagd werd kinderen met autisme te begeleiden. Agnieszka stemde hiermee in en door samen de dag door te brengen hebben we weer wat bijgeleerd over OT in Polen en over Polen zelf.

Zie hier een groepsfoto samen met een deel van de Poolse studenten OT. We hebben deze sympathieke mensen weer wat beter leren kennen vandaag en we denken dat deze contacten ook stand zullen houden. 🙂

Enthousiaste (en al wat minder zieke) groetjes uit Polinsky! xxx