Op woensdagavond 29/11/2017 was ik (Catoo) mee op uitstap naar het zwembad. Uitzonderlijk weg zonder mijn wederhelft wegens bachelorproef verplichtingen 🙁
De activiteit ging door met de vrouwen & kinderen buiten het centrum van Brussel. Om tot het zwembad te geraken namen we de bus voor ongeveer 30 minuten. Met een kleine groep vrouwen & kinderen vertrok ik naar het zwembad en dankzij Google Maps vonden we samen onze weg. Het was mijn eerste ervaring om te gaan zwemmen met vrouwen onderling, maar het was erg tof.
Plots ontstond er wat heisa aan de rand van het zwemband. Een bewoonster wou graag een foto trekken van haar dochters in het water. Het trekken van foto’s is niet toegestaan in een zwembad en de andere vrouwen die in het water zaten protesteerden fel tegen het mogelijks trekken van de foto’s. Ondanks de taalbarrière, omdat de mama en dochters enkel Roemeens spreken, deed de redster haar uiterste best om uit te leggen dat het nemen van een foto niet is toegestaan in het zwembad. Na enige tijd keerde de rust terug en toen alle vrouwen uit het zwembad waren, mochten we in supertempo een kiekje nemen van de meisjes in het water. Iedereen ging zich afdrogen en omkleden. Tijd om de strijd met de koude wind aan te gaan en ons op de terugweg naar het Klein Kasteeltje te begeven.
Enkele meters voor onze eindhalte met de bus, volgde er plots een harde knal. Doordat ik recht stond, moest ik me in allerijl vastgrijpen aan de dichtsbijzijnde paal om vallen te voorkomen. Op zoek naar de reden waarom de buschauffeur alles dicht sloeg, zie ik dat we met volle kracht op een auto zijn ingereden.
Ik start met het bevragen en evalueren van de toestand van de bewoners en andere passagiers. Het jongste kind van de groep was op zijn hoofd en zij gevallen en had zich erg pijn gedaan. Gelukkig waren er geen andere gewonden, buiten mijzelf. De politie werd opgeroepen waarna de bewoners en ik een goede 2 uur in de bus doorbrachten om de verzekeringspapieren en andere zaken in orde te brengen. In deze tijd verwittigde ik de nodige personen van Klein Kasteeltje en Eline die erg was aangedaan door het hele gebeuren. Daarna verwittigde ik mijn mama die onmiddellijk richting Brussel vertrok. We hebben de bewoners afgezet aan Klein Kasteeltje en reden door naar spoed voor een controle. Hier bleek dat ik een whiplash had opgelopen.
De volgende dag werd mij bedrust opgelegd, maar kreeg ik positief nieuws te horen over de toestand van de bewoners. Iedereen was gecontroleerd door de medische dienst van het Klein Kasteeltje en behalve spierpijn waren er geen andere gevolgen. Ondertussen neem ik al terug de bus… Al zal de bus in Brussel nog even mogen wachten 😉
