Frits in Sintia dam en op de logosokun

Hey allemaal!

Zoals jullie hebben gemerkt zijn we een paar dagen offline geweest. Even heerlijk weg van de ‘beschaafde’ wereld. Geen mobiel, geen auto’s, geen sanitaire voorzieningen, geen licht… helemaal niets buiten de natuur.

Zowel voor ons, ChaEva, als voor Bele en Frits was het de eerste keer in Sintia. En wat was het er heerlijk! En helemaal avontuurlijk.

Dag 1 zijn we onderweg met de boot naar Sintia dam. We varen stroomopwaarts. Dit wilt zeggen dat we onze boot over de soela’s (stroomversnellingen) moeten sleuren. En ja hoor we hebben allemaal meegeholpen. Met Frits voorop.

Onderweg rusten we op een rots. We komen uiteindelijk aan op Sintia dam rond 15 h. Wat een avontuur en zoveel dieren gespot! We zijn er helemaal uitgeput van. Ja ook Bele is moe. We gaan op verkenning en lopen recht door (over) de dam. Prachtig!

We chillen, we eten en recht naar de hangmat om te gaan slapen. Onze arachnofobie is al helemaal verdwenen. 2 giga vogelspinnen en we zitten er gewoon naast.

Dag 2: logosokun

De logosokun, ofwel schildpaddenberg, is een recent ontdekte berg. De eigenaar van het kamp aan Sintia dam heeft hem met enkele lokale mannen ontdekt. Ze doen er biologische onderzoeken en pleiten voor natuurbehoud.

De berg bestaat eigenlijk uit 3 heuvels. De maximale hoogte is iets van een 300 meter. En sjongejonge wat een trip! De Voltzberg is er niets tegen! We hebben weer wat beenspieren er bij.

Eenmaal de top bereikt hebben we een prachrig uitzicht. Het is het helemaal waart. Ook alle dieren die je er kan spotten WAUW! Eerlijk, we hebben geen tapir gezien of jaguar, maar wel hun uitwerpselen, dat is toch ook al bijzonder.

En terug naar de boot. Maar Frits wilt niet. Hij springt uit mijn broekzak en gaat als een boskonijn de juungle in. Alsof de tocht nog niet zwaar genoeg was, moet ik nu nog eens achter hem aanlopen! Zo daar gaat die weer.

Slingerapen, doodskopaapjes, kolibri’s… vanalles komen we tegen. Het gekke is dat ze naar ons toe komen in plaats van wegggaan. Dat is het prachtige aan een plaats waar bijna geen mensen komen. Je voelt je helemaal 1 met de natuur. Juost mieren, wespen, teken en die dieren verstoren het een beetj. Ja hoor het brand als een mier bijt!

Veilig en wel terug bij de boot. Natuurlijk begint het te regenen. Zonder poncho blijven we zitten, we worden toch nat bij het oversteken van de soela’s. Ook al kunnen we van de meeste af varen.

Weer lekker thuis worden we ontvangen door njanjaman (klein jongetje)  Frits en de hele familie. Doodmoe en kletsnat zitten we nu op het balkon. Frits is al in dromenland. Wij gaan zometeen ook slapen. Niet vergeten een dekentje extra te nemen, wnt het is koud in het binnenland ’s nachts!

Ps: foto’s volgen later

Welterusten allemaal

Frits, Bele &CharEva

 

Dit bericht is geplaatst in De reis. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *