We zitten bijna aan het einde van onze stage en merken dat de kinderen al veel vorderingen hebben gemaakt. We maken heel veel foto’s en filmpjes om deze nadien te tonen aan de leerkrachten en de directie. Zodat zij 1 kunnen zien tot wat hun kinderen in staat zijn en 2 dezelfde activiteiten kunnen geven in de klas wanneer wij er niet meer zullen zijn. De leerkrachten en directie praten steeds vol lof over ons en dit doet ons enorm plezier. Onze laatste 2 weken gaan maandag in. We zullen ons gedurende deze periode nog 100% inzetten om het maximale uit onze kinderen te halen want we zijn er van overtuigd dat er nog meer capaciteiten achter hun verscholen zitten.

Vandaag was het de werelddownsyndroomdag. Wij hebben besloten om deze dag te organiseren. We nodigden 2 verschillende scholen (kinderen zonder beperking) uit. In totaal waren we met 150 kinderen. Het doel van deze dag was vooral om gelijkwaardigheid te creëren tussen alle kinderen. Dit werd gedaan door het aanbieden van creatieve activiteiten. De 150 kinderen werden in groepen van 15 ingedeeld. Elke groep kreeg een andere activiteit aangeboden. De activiteiten werden in samenspraak met de leerkrachten besproken. Het was de bedoeling dat elke activiteit een ergotherapeutisch kantje had (concentratie, fijne motoriek, samenwerking,…). We maakten eveneens folders om zowel het syndroom van Down als ergotherapie in de kijker te zetten. De kinderen kregen elk een folder mee naar huis zodat hun naasten hiermee eveneens betrokken werden. Daarbovenop werd er ook gesensibiliseerd op straat zodat we ook de mensen die hiermee nog nooit geconfronteerd zijn geweest op de hoogte stellen van wat deze ziekte en ergotherapie inhoudt. Het was een zeer vermoeiende maar leerrijke dag!

“La différence est cette chose merveilleuse que tout le monde a en commun!”

Ook hier hadden we recht op een krokusvakantie en dit heeft ons meer dan deugd gedaan na 4 weken stage.

De eerste tussenstop was Joal Fadiouth, ook gekend als het schelpeneiland. Hier kregen we een rondleiding door een lokale gids die ons meer uitleg gaf over het ontstaan en de manier van leven op dit eiland. Ook op deze plaats leven de verschillende godsdiensten in harmonie, 95% van de bevolking Christen en slechts 5% Moslim. Het omgekeerde van bv. in Dakar. Doordat het merendeel christen is, zijn er dus veel varkens terug te vinden.

Nadien reden we door naar Sine Saloum. Hier hebben we gedurende 3 dagen overnacht in een ecolodge. Dit was een zeer leuke en gezellige ervaring.

Ter plaatse deden we tal van activiteiten zoals: kayak, boottocht, fietstocht naar Djifer het vissersstadje, paardentocht naar de vissersboot, vissen, … .

Na deze 3 dagen trokken we naar Saly voor de resterende 3 dagen. Dit was meer om uit te rusten zodat we maandag terug met volle energie aan de stage konden beginnen. We verbleven bij een kennis die de helft van het jaar in zijn villa verblijft.

We bezochten ter plaatse Bandia, een safaripark. Het was zeer impressionant om de dieren van dichtbij te kunnen spotten.

Hierna keerden we terug richting ons gastgezin om ons mentaal voor te bereiden op een nieuwe stageweek.

De band met het gastgezin is als maar beter. Ook de kindjes zijn steeds meer fan van ons waardoor we zeer veel samen lachen. Hieronder enkele foto’s:

We hadden het perfecte idee om pannenkoeken te bakken voor de familie. Al snel werd duidelijk dat dit toch niet zo een briljant idee was. We hadden meteen door dat het langer ging duren dan gepland… We zijn 3 uur bezig geweest om uiteindelijk maar 30 pannenkoeken te hebben. Dit komt doordat we op klein gasvuurtje moesten koken en we maar 1 pan ter beschikking hadden. Al een chance: we hadden net genoeg pannenkoeken en ze waren zeer lekker!!!

JamJam, bon appétit!

Ook de 3de week verliep alles zeer goed. De kinderen begonnen ons al wat meer de kennen en de therapieën gingen als maar vlotter en vlotter. Hier enkele sfeerbeelden van ons en de kinderen in actie.

Salaam Maleikum les amis, on est de retour!

De tijd gaat hier zo snel voorbij dat we vergaten om onze blog aan te vullen. Vorig weekend brachten we een bezoek aan Lac Rose. Het water van het meer heeft een roze kleur. De reden hiervan is een combinatie van algen, zout, zon en wind. Het meer is 3 meter diep, waarvan 1,5 meter bedekt is met zout. Dagelijks trekken er tal van mensen naartoe om er zout te verzamelen en nadien ook te verkopen. We gingen met een bootje op het meer een kijkje nemen hoe het zout rapen eraan toegaat.

Rondom de Lac Rose zijn ook nog tal van andere activiteiten te doen. Zo kozen wij ervoor om de omgeving te verkennen op de rug van dromedarissen.

Aangezien het zo warm was, besloot Linsey een plonsje te nemen in het rooskleurig meer. Dit was een zeer fijne ervaring aangezien het meer ook een zeer aangename temperatuur had en men erin kon blijven drijven.

Onze geliefde gids was natuurlijk ook weer van de partij! 

Gisterenavond was het onze beurt om te koken. We maakten met wat hulp van één van de mama’s samen spaghetti bolognaise voor ongeveer 20 personen. Dit duurde ongeveer in totaal 2 uur.

Iedereen vond het zeer lekker, la preuve:

De plat is goedgekeurd, we mogen nog eens koken! 😉

Zaterdagavond mochten we voor de eerste keer een Senegalese trouw bijwonen. Dit was voor ons even aanpassen aangezien dit helemaal verschillend is als een trouw bij ons. Enkele verschillen: aanvang om 23 uur, duurt maar maximum 2 uur, de man blijft thuis, er is een rode loper in het midden en daar rond staan er stoelen geplaatst waar iedereen op blijft zitten, ze eten niet samen je krijgt gewoon een zakje waar er drinken en eten in zit, in een tent in het midden van de straat, het einde wordt bepaald door de DJ, de kledij dat heel kitch was, iedereen dat met de bruid op de foto gaat, een cadeautjesmoment, na het geven van de cadeau iedereen die weg gaat, … .

Onze outfit:

Btw: wij zijn ook al meerdere keren ten huwelijk gevraagd geweest!

Dit weekend brachten we een bezoek aan het slaveneiland, Ile de Gorée, dat gelegen is op 20 minuten van Dakar met de boot. We waren super enthousiast over de boottocht maar dit was van korte duur… De golven waren zo hoog met als gevolg dat we goed gedoopt zijn geweest. (hieronder een before-after picture)

Eenmaal aangekomen op het eiland: deden we een toer, bezochten we wat souvenirwinkeltjes (ook hier dienden we te bieden, maar we hebben onze tactiek beet) en gingen we iets eten. Onze indruk van het eiland: schattig!

We gaan hier zeker nog eens een kijkje nemen!

Onze eerste therapieweek is al achter de rug, deze vloog voorbij. We hebben al reeds veel positieve ervaringen maar toch ondervonden we eveneens een paar moeilijkheden zoals het niet luisteren en uitdagen van de kinderen, kinderen die ons niet begrijpen, kinderen die niet kunnen praten of hun wil kunnen uiten, onverstaanbare kinderen, de crises van de kinderen en de onwetendheid hoe hiermee te moeten omgaan, … . Maar we blijven zeer gemotiveerd om deze jongeren te helpen hen tot op een zo optimaal mogelijk niveau te laten functioneren.

De derde week stage is gestart, de tijd gaat veel te snel!