Vandaag hadden we ons laatste bezoek. We hadden een afspraak met Anine Willemse, de Professional Operations Manager van The Association of Occupational Therapists of Ireland (AOTI).
Het was een boeiend gesprek waarbij er veel informatie werd uitgewisseld. Zelf kregen we ook de kans om onze eigen ervaringen met het Belgische systeem te delen. Hoewel de uitleg in vergelijking met vorige bezoeken redelijk theoretisch gericht was, hielp dit wel om onze vorige ervaringen beter te kaderen, bv. hoe ergotherapie verweven is in het gezondheidsysteem. Zoals we eerder deze week al opmerkten tijdens onze bezoeken is ergotherapie hier beter bekend bij het brede publiek dan bij ons. Anine gaf aan dat dit deels te maken heeft met het feit dat ergotherapie hier al langer bestaat en meer geïntegreerd is in de maatschappij, maar ook deels komt door de Ierse waarden waarbij iedereen (jong, oud, gezond, mensen met een beperking,…) wordt opgenomen in de gemeenschap. Verder wordt hier in Ierland ergotherapie als het ware ‘opgedrongen’. Ze bedoelde hiermee dat ergo steeds wordt aangeboden waardoor mensen ook altijd op de hoogte zijn van het bestaan ervan. Daarnaast toonde ze ons een heleboel flyers met uitleg die ze aan cliënten geven. Tenslotte hechten ze ook veel belang aan het promoten van ergotherapie en de bescherming van het beroep. Anine vertelde ons dat ze vanaf maart dit jaar ook permanent iemand in dienst gaan nemen om het beroep te promoten en ergo nog meer bekendheid te geven.
In de resterende tijd hebben we een ander deel van de stad bezocht dat iets meer buiten het centrum ligt. We bezochten Christ Church Cathedral en St. Patrick’s Cathedral. Dit waren twee heel imposante gebouwen.
Hier nog enkele foto’s: