We zijn hier ondertussen al langer dan 1 maand, bijna in de helft. Het is dus ook bijna tijd om te wisselen van stageplaats en daarom wou ik toch nog wat meer zeggen over mijn (Joyce) stageplaats. Ik heb in die 6 weken enorm veel geleerd, niet alleen over de fysieke revalidatie maar ook mijn Spaans is veel verbeterd. Ik kan veel makkelijker conversaties aangaan met patiënten en met mijn stagementor en de andere studente.
Op het vlak van fysieke revalidatie behandel ik ondertussen ook zelf een aantal patiënten. Een aantal patiënten komen niet enkel voor fysieke maar ook voor cognitieve revalidatie. Deze patiënten doe ik omdat mijn stagementor weet dat ik graag cognitieve training geef. De patiënten die komen hebben meestal 20 therapiesessies en hierdoor zijn er al veel nieuwe patiënten. Het grootste deel zijn patiënten met een radiusfractuur met als complicatie het sudeck syndroom of het complex regionaal pijnsyndroom.
Aangezien mijn Spaans veel beter is praten we nu veel meer tijdens de therapieën. Zo hebben we al onderzocht welke Belgische bieren mijn stagementor en medestudent kennen. Ik heb hun ook al wat basiswoorden Nederlands geleerd zoals goedendag, slaapwel en ontspan. We hebben het natuurlijk ook over de verschillen van de ergotherapie in België en Spanje gepraat. Vooral over de opleiding want zo heb ik een aantal dingen geleerd die ze hier niet of amper leren maar dit geldt ook omgekeerd.
Een ander groot verschil is het stagelopen zelf. Je wordt hier niet behandeld als stagair maar als collega. De stagementoren en andere zorgverstrekkers zijn super vriendelijk en praten en lachen ook over normale dingen, niet enkel over school en de stage.
Vorige week heb ik een kleine rondleiding gekregen in het ziekenhuis. Vooral op de gelijkvloers zie je nog veel restanten van het historisch ziekenhuis. Vroeger was het van de nonnekes en er hangen beschilderde tegels van hoe de patiënten vroeger werden behandeld. Er was ook een tekening van de gereedschappen die ze gebruikten bij operaties alhoewel het er eerder uitzag als de werkbank van een slager… Het laatste wat we te zien kregen was het pronkstuk van het ziekenhuis, de oude ‘farmacia’. Een kamer vol met potten met namen van medicijnen op, mooi om te zien. Ik heb hieronder ook een foto gezet van het therapielokaal en een foto met het meest gebruikte materiaal.
In de periode dat gepasseerd is hebben we natuurlijk niet enkel stage gedaan maar ook tapas gegeten 😀 We hebben een kleine onderlinge afspraak gemaakt (ik, Elfriede en Irina) om te proberen elke week 1 keer tapas te gaan eten. Op de meeste plaatsen is dit helemaal niet duur en oo zo lekker. We zijn ook naar het Romeinse theater gegaan. Dit ligt in het midden van de stad en is ontdekt tijdens graafwerken voor een appartement een aantal jaar geleden. Vorig weekend hebben we parque del agua bezocht, dit park is opgericht voor de expo in 2008. We zijn van plaza del Pilar via de Ebro naar parque del agua gestapt, zo zagen we de kathedraal ook eens van een andere kant. Het weekend werd afgesloten met een typisch Spaans dessert: crema catalana. 
Voor zaterdag staat er een uitstap naar Huesca gepland maar spijtig genoeg ook werken voor stage. Aangezien we woensdag van stageplaats wisselen moeten onze stageopdrachten dinsdag af zijn. Gelukkig kunnen we voor school werken in het zonnetje, de Spaanse zon maakt alles beter.
Zonnige Groetjes!!!
