Gisteren voormiddag hebben we ons eerste bezoek gehad. We moesten naar het St James Hospital want de opleiding Ergotherapie wordt hier gegeven.
We kwamen ruim op tijd aan en melde ons aan bij de balie. Al snel kwam Mr. Stapelton ons ophalen om onze rondleiding te beginnen. We kregen enkele lokalen te zien en nadien gingen we in het kunstlokaal zitten, we zaten in een kring met vier. Er was ook een laatste jaarsstudente die speciaal voor ons bezoek was gekomen om mee onze vragen te beantwoorden.
Het gesprek verliep vlot. We hadden onze vragen voorbereid maar moesten veel vragen niet zelf stellen omdat ze zo al in ons gesprek werden beantwoordt. We zijn veel te weten gekomen door dit gesprek en sommige dingen verbaasde ons oprecht.
De voornaamste verschillen die ons versteld deden staan zullen we hier onder kort even opsommen.
Het eerste wat ons verteld is is dat het aantal plaatsen in de opleiding zeer beperkt zijn. In Ierland werken ze met een puntensysteem om te bepalen of je een studierichting mag volgen. Op het einde van de middelbare school moet elke student een staatsexamen afnemen die uit 6 delen bestaan. De score die je behaalt op deze testen bepaalt het aantal punten dat je krijgt. Elke verdere opleiding heeft een bepaald aantal punten dat je moet behaalt hebben om te kunnen deelnemen. Daarnaast zijn er in heel Ierland maar vier plaatsen die de opleiding geven en dit met een heel beperkt studentenaantal. In Trinity College kunnen elk jaar maar 40 studenten starten en op andere plaatsen bedraagt dit aantal maar 25 tot 30 studenten.
In België bestaat de opleiding Ergotherapie nog maar 25 jaar terwijl de opleiding in Ierland al reeds 50 jaar bestaat. Dit geeft toch verschillen in de manier waarop er les wordt gegeven en ook ligt de focus anders. In Ierland duur de opleiding 4 jaar en geen 3. Ook is er een sterke focus op het theoretische en EBP. Het draait bij hun meer om het waarom van dingen en het kunnen onderbouwen van keuzes. Het is voor hun belangrijk dat studenten weten waarom ze bepaalde dingen doen. Ze krijgen ook praktijk lessen maar deze zijn beperkter omdat men vindt dat je dit leert in het werkveld en op stage. Zo moeten ze geen createchnieken leren op school maar mogen ze dit wel toepassen in de therapieën die ze geven aan klasgenoten maar als ze dit als medium gebruiken is dit uit persoonlijke interesse.
Ierland is nog maar recent uit een moeilijke financiële recessie gekomen en daar zijn de sporen echter nog zichtbaar van. Een groot probleem in Ierland is dat het vinden van een job soms moeilijk is en dat vele na hun opleiding naar het buitenland trekken om te werken. Ook is er een groot probleem in de openbare sector (vanuit de overheid) met een tekort aan personeel, aangezien dat personen die uitvallen wegens ziekte of zwangerschap niet vervangen worden in de periode dat ze afwezig zijn. Ook is het niet zeker dat als een ET op pensioen gaat dat deze post opnieuw wordt ingevuld. Maar los hiervan verdient een ET in Ierland bijna het dubbele als een ET in België.
tenslotte is de positie van de ergotherapeut in Ierland al meer uitgelijnd en verduidelijkt. Bij ons in België is het voor de ergotherapeut vaak nog zoeken om uit te vinden waar zijn plaats juist is omdat er overlapping is met andere disciplines. Wij zijn dit nog aan het uitzoeken terwijl dit in Ierland al gebeurt is.
