Vandaag is het mijn laatste dag in de kliniek, hierbij loop ik nogmaals mee met Marie Wagner en Jeaninne. Om de dag te beginnen zijn we begonnen met een patiënt die een ski-ongeval heeft gehad en hierdoor in een comateuze toestand heeft gelegen. Vandaag wilden de therapeuten proberen om de patiënt rechtop te zetten vermits hij gisteren goed bij bewustzijn was. Door het rechtzetten van deze persoon willen ze bekomen dat de patiënt terug goed bij bewustzijn is. Rechtstaan is immers de meeste natuurlijke houding om zo waakzaam mogelijk te zijn. Tijdens het rechtzetten wordt de saturatie en de hartslag van de patiënt gemonitord en zien we dat zijn hartslag stijgt naarmate hij rechter komt te staan. De linkerkant van de patiënt is verlamd. Als we de patiënt vragen bij het terug gaan liggen in bed om zijn schoenen zelfstandig uit te doen, zien we dat hij zich zo organiseert zodat hij met zijn linkerhand de schoen zou moeten uitdoen terwijl dit hem niet lukt. Dit wil zeggen dat hij zich nog niet bewust is van zijn toestand.

In de namiddag heb ik mij verder verdiept in het assessment dat ze toepassen in de kliniek. Hierdoor ben ik meer te weten gekomen over de COMP, PRPP, Chedoke , de Perfetti, en nog een paar andere assessments.

Er is hier zo veel te leren en te observeren, dat één week echt heel kort is.

’s Avonds ben ik met een andere student naar Bad-Ragaz gegaan om er te genieten van de spa, de Tamina Thermen. Hier wordt hetzelfde bronwater uit de bron van de Tamina gebruikt, als in het revalidatiecentrum. Aangezien het vrijdagavond was hadden we het extra voordeel dat we aan een voordelig avondtarief binnen mochten én dat de spa een uur langer open was. Hier hebben we genoten van de verschillende baden, sauna’s en hamam.