Vandaag liep ik mee met Matthias Fenzl (sporttherapeut). Matthias geeft sporttherapieën. Hierbij hebben we met patiënten geoefend op zitballen voor zowel algemene conditionering, als voor balans, als voor de ademhalingsspieren. Het was grappig dat Matthias zelf ook oefeningen uitprobeerde die de patiënten nooit zouden kunnen uitvoeren; zelf had ik het ook al moeilijk met deze oefeningen. We hebben met een groep patiënten ook geoefend op een juiste stappatroon waarbij de aandacht lag op de arm-, nek-/halsspieren, buik- en rugspieren en een goede afstoot op de twee eerste carpale van de voet. Hierbij is het wel heel interessant om te zien hoe er in Zwitserland uitzonderlijk veel aandacht uitgaat naar de patiënteneducatie, wat elke therapeut heel belangrijk vindt, en waaraan hier dan ook de nodige tijd wordt besteed.

Om 13 u ging er weer een workshop door waarbij de therapeuten werden onderverdeeld in groepjes van 3 of 4 en waarbij ze moesten nadenken over een bepaald probleem. Ik zat in een groepje waarbij we een hemiplegische patiënt beter zouden moeten en kunnen positioneren in een rolstoel. Er wordt hierover nagedacht en gediscussieerd en er worden foto’s van de mogelijkheden genomen. Aan de hand van de genomen foto’s willen ze de presentatie die later volgt voor de volledige groep praktischer laten verlopen. Er wordt naar gestreefd om zo to the point mogelijk te werken, zonder veel tijd te verliezen met theorie. Zelf vind ik deze dagelijkse meetings echt een meerwaarde : enerzijds verbetert het de onderlinge relaties tussen de werknemers en anderzijds leer je dagelijks iets bij en blijf je uitgedaagd worden.