Nog 2 dagen

Dag allemaal!

Afgelopen week was een zware week door de slaapproblemen die ik hier ontwikkeld heb. Maar het was wel een interessante week! Ik heb weer meer bijgeleerd over het gebruik van OneNote, PDF en zelfs de computer in het algemeen. Ik ben nog steeds verbaasd hoe snel de kinderen begrijpen wat ze moeten doen op de computer en dit onthouden! In het EHPAD heb ik nog therapieën gegeven rond fijne motoriek (wat niet evident is aangezien ze hier geen materialen voor hebben, enkel gezelschapsspelletjes) en mobiliteit. Ik heb ook mee het kookatelier begeleid op de Alzheimer afdeling, we hebben een cake à la banane gebakken. Het was wel grappig hoe 1 van de bewoners de bananen steeds wou opeten in plaats van in stukjes te snijden en toen ze uiteindelijk een banaan kreeg om te eten, wou ze geen meer!

We zijn gisterenavond nog met enkele collega’s van het EHPAD op restaurant geweest, wat was dit gezellig! Ze hebben hier de gewoonte om altijd laat te eten en ik heb ook stage tot 19uur gehad, maar tegen dat we in het restaurant onze maaltijd kregen was mijn honger al over. Wat een gewoontedier ben ik toch!

Nog 2 dagen en mijn stage zit erop! Ik vond het hier zeer fijn, maar ben wel blij dat ik terug naar huis kan, naar mijn familie 🙂

A plus tard!

Laura

Stageweek 2 in Frankrijk

Hoi hoi!

Het is weer een vermoeiende maar leerrijke stageweek geweest! Maandag heb ik mee gevolgd hoe een ergotherapeutische evaluatie bij een kind afgenomen wordt hier in Frankrijk. Deze evaluatie duurde 2 uur en wordt gedaan aan de hand van het BHK assessment en het NEPSY – II assessment. Dit assessment kan afgenomen worden bij kinderen van 3 tot en met 16 jaar en beoordeelt bijvoorbeeld de aandacht van het kind, de taal, het geheugen, de executieve functies. Woensdag was ook een dag stage in de zelfstandige praktijk en hier waren weer verschillende kinderen met dyspraxie en dyslexie en soms ook aandachtsproblemen die de software programma’s op de computer leerden gebruiken. Ook was er een man van 23 jaar met autisme spectrum stoornis die met de auto wil leren rijden, maar problemen ondervindt met coördinatie en aandacht. Dus hier wordt bij de ergotherapeut aan gewerkt om later effectief rijlessen te volgen bij de rijschool met een rij instructeur en in combinatie met de ergotherapeut.

Dinsdag, donderdag en vrijdag heb ik weer stage gelopen in het EHPAD. Er zijn nog enkele bewoners positief getest op COVID-19 dus was het wat zoeken en vooral goed de regels volgen. Donderdagnamiddag was het heel mooi weer dus hebben we zelf ergotherapie gegeven op het terras, zodat de bewoners van het zonnetje konden genieten. Vrijdagnamiddag was het nog mooier weer dus zijn we met enkele bewoners een wandeling gaan maken in de buurt en het was zo fijn om hun gelukkige gezichten te zien en hun positieve reacties te horen.

En zoals beloofd hier onder nog enkele foto’s van het zelfstandige cabinet en het EHPAD!

Tot volgende keer!

Laura

Eerste stageweek in Agen

Dag allemaal!

Ik ga jullie vertellen hoe mijn eerste week hier in Agen verlopen is. Het was een heel vermoeiende maar leerrijke week! Op maandag heb ik stage gelopen in de zelfstandige praktijk, hier kreeg ik vooral veel informatie rond de werking, de cliënten, welke pathologie ze hebben, welke behandeling ze krijgen en vaak ook wat achtergrondinformatie rond bijvoorbeeld gezinssituatie of schoolsituatie. Deze (halve) dag vloog al snel voorbij.

Dinsdag was de eerste keer stage in het EHPAD, dit is een voorziening voor ouderen, vergelijkbaar met het WZC in België. Eerst kreeg ik uitleg over de programma’s die ze gebruiken om de therapieën in te vullen, maar ook waar je dan alle informatie rond uw cliënten kan terugvinden. Hierna volgde een rondleiding door het gebouw en werd ik voorgesteld aan enkele bewoners. Wat een lieve mensen allemaal! Het EHPAD heeft 3 verdiepingen, op de eerste verdieping liggen de mensen die praktisch nog alles zelfstandig kunnen. Soms hebben ze wat hulp nodig met bijvoorbeeld een transfer, maar verder kunnen ze alles alleen.  Op de 2de verdieping wonen de hulpbehoevende mensen, deze bewoners hebben voor zo goed als elke handeling hulp nodig. Tot slot is er op de 3de verdieping de dementie afdeling. In de ochtend was er een bewoner positief getest op COVID dus het was er wat chaotisch. In Frankrijk hebben ze de gewoonte om 2 uur middagpauze te nemen en deze ook thuis door te brengen, dit was wat onwennig en een aanpassing voor mij. Dus 2 uur later stond ik terug in het EHPAD voor het vervolg van mijn dag. Eerst was er een teammeeting, daarna mocht ik zelfstandig het verdere verloop van mijn week plannen. Hierin merk ik ook een verschil met België, er wordt hier steeds op voorhand met de bewoner een dag en uur afgesproken voor de ergotherapie sessie.

Woensdag werd het een zeer lange dag. Om 8 uur beginnen en eindigen om 19 uur (wel met 2 uur middagpauze zoals ze hier gewend zijn). Voor de eerste keer zag ik wat een zelfstandige ergotherapeut doet. De meeste kinderen die woensdag langskwamen hadden dysgrafie en soms hierbij komend ook nog concentratieproblemen of problemen met de executieve functies. Er wordt aan deze kinderen aangeleerd om met een laptop te werken, specifiek met de programma’s OneNote, PDF en Paint 3D om dit te integreren in de klas en zo hun notities van de lessen te kunnen nemen en huiswerk te maken. Ik schrok ervan hoe vaardig de kinderen al waren met de computer en de software programma’s. Hierna waren er 2 afspraken geannuleerd waardoor ik de kans kreeg om mee te denken om andere interventies voor te bereiden en uitleg kreeg over het BHK dit is een assessment om de snelheid en het schrift van een kind te beoordelen. Dit was zeer leerrijk en er waren gelijkenissen met het SOS-2-VL assessment dat wij vorig jaar gezien hebben bij ontwikkelingsdysfuncties. De volgende ergotherapie sessies van de dag waren ook kinderen die gebruik leerde maken van OneNote en Paint 3D. Tot slot was de laatste sessie met een meisje van 15 jaar met een hemiplegie. Wat een lange maar leerrijke dag was dit!

Donderdag en vrijdag ben ik terug naar het EHPAD gegaan om stage te lopen. Eerst heb ik het ‘projet de vie’ gevolgd, dit is een moment waarop de ergotherapeut, psycholoog, hoofdverpleegkundige, animatrice, verpleegkundige en een zorgkundige samen met de bewoner zijn/ haar leven en verblijf in het EHPAD bespreken. Ik heb in het EHPAD gemerkt dat de psycholoog een heel belangrijke rol speelt, iets wat ik in België nog niet ben tegen gekomen. Vrijdagvoormiddag was er een kookworkshop voor de mensen met Alzheimer. Fijn om deze mensen zo gelukkig te zien!

Hieronder nog enkele foto’s van het EHPAD en het ergo/ animatiebureau en enkele foto’s van Agen.

à plus tard

Laura

  

Spannend.. eerste stagedag!

Na een kort nachtje door de stress vertrok ik vanochtend om 8u10 te voet richting mijn stageplaats. Wat een spannend moment! Eens aangekomen op mijn stageplaats was het zoeken hoe ik binnen kon geraken, was de deur los? Moest ik aanbellen? Ohnee wat nu! Al een geluk was de voordeur los, dus ging ik binnen en kwam in een wachtzaal terecht. 10 seconden nadat ik binnen was ging de voordeur weer open “Bonjour, je suis Marie, êtes- vous Laura?” Oh pak van mijn hart, mijn stagementor was er. Ze stelde me voor aan de logopedist die opdat moment een cliënt buitenliet, hij verwelkomde me en zei dat het vooral belangrijk is om plezier te hebben in uw job. Ik voelde me al direct op mijn gemak. Ik was onder de indruk van het ergolokaal, hoe groot en tof! Tijd om de werking, cliënten en soorten therapie te leren kennen.

Ondanks alle stress is mijn eerste dag zeer goed verlopen, nu neem ik even de tijd om alle informatie die ik vandaag verkregen heb nog wat te verwerken.

A bientôt!

Laura