Dag allemaal!
Ik ga jullie vertellen hoe mijn eerste week hier in Agen verlopen is. Het was een heel vermoeiende maar leerrijke week! Op maandag heb ik stage gelopen in de zelfstandige praktijk, hier kreeg ik vooral veel informatie rond de werking, de cliënten, welke pathologie ze hebben, welke behandeling ze krijgen en vaak ook wat achtergrondinformatie rond bijvoorbeeld gezinssituatie of schoolsituatie. Deze (halve) dag vloog al snel voorbij.
Dinsdag was de eerste keer stage in het EHPAD, dit is een voorziening voor ouderen, vergelijkbaar met het WZC in België. Eerst kreeg ik uitleg over de programma’s die ze gebruiken om de therapieën in te vullen, maar ook waar je dan alle informatie rond uw cliënten kan terugvinden. Hierna volgde een rondleiding door het gebouw en werd ik voorgesteld aan enkele bewoners. Wat een lieve mensen allemaal! Het EHPAD heeft 3 verdiepingen, op de eerste verdieping liggen de mensen die praktisch nog alles zelfstandig kunnen. Soms hebben ze wat hulp nodig met bijvoorbeeld een transfer, maar verder kunnen ze alles alleen. Op de 2de verdieping wonen de hulpbehoevende mensen, deze bewoners hebben voor zo goed als elke handeling hulp nodig. Tot slot is er op de 3de verdieping de dementie afdeling. In de ochtend was er een bewoner positief getest op COVID dus het was er wat chaotisch. In Frankrijk hebben ze de gewoonte om 2 uur middagpauze te nemen en deze ook thuis door te brengen, dit was wat onwennig en een aanpassing voor mij. Dus 2 uur later stond ik terug in het EHPAD voor het vervolg van mijn dag. Eerst was er een teammeeting, daarna mocht ik zelfstandig het verdere verloop van mijn week plannen. Hierin merk ik ook een verschil met België, er wordt hier steeds op voorhand met de bewoner een dag en uur afgesproken voor de ergotherapie sessie.
Woensdag werd het een zeer lange dag. Om 8 uur beginnen en eindigen om 19 uur (wel met 2 uur middagpauze zoals ze hier gewend zijn). Voor de eerste keer zag ik wat een zelfstandige ergotherapeut doet. De meeste kinderen die woensdag langskwamen hadden dysgrafie en soms hierbij komend ook nog concentratieproblemen of problemen met de executieve functies. Er wordt aan deze kinderen aangeleerd om met een laptop te werken, specifiek met de programma’s OneNote, PDF en Paint 3D om dit te integreren in de klas en zo hun notities van de lessen te kunnen nemen en huiswerk te maken. Ik schrok ervan hoe vaardig de kinderen al waren met de computer en de software programma’s. Hierna waren er 2 afspraken geannuleerd waardoor ik de kans kreeg om mee te denken om andere interventies voor te bereiden en uitleg kreeg over het BHK dit is een assessment om de snelheid en het schrift van een kind te beoordelen. Dit was zeer leerrijk en er waren gelijkenissen met het SOS-2-VL assessment dat wij vorig jaar gezien hebben bij ontwikkelingsdysfuncties. De volgende ergotherapie sessies van de dag waren ook kinderen die gebruik leerde maken van OneNote en Paint 3D. Tot slot was de laatste sessie met een meisje van 15 jaar met een hemiplegie. Wat een lange maar leerrijke dag was dit!
Donderdag en vrijdag ben ik terug naar het EHPAD gegaan om stage te lopen. Eerst heb ik het ‘projet de vie’ gevolgd, dit is een moment waarop de ergotherapeut, psycholoog, hoofdverpleegkundige, animatrice, verpleegkundige en een zorgkundige samen met de bewoner zijn/ haar leven en verblijf in het EHPAD bespreken. Ik heb in het EHPAD gemerkt dat de psycholoog een heel belangrijke rol speelt, iets wat ik in België nog niet ben tegen gekomen. Vrijdagvoormiddag was er een kookworkshop voor de mensen met Alzheimer. Fijn om deze mensen zo gelukkig te zien!
Hieronder nog enkele foto’s van het EHPAD en het ergo/ animatiebureau en enkele foto’s van Agen.
à plus tard
Laura
