De eerste twee dagen zitten erop. Stand van zaken na deze dagen? Fedasil heeft meer overeenkomsten met het buitenland dan men effectief zou denken. Net als in het buitenland moet je je als ’toerist’ integreren in de daar levende samenleving, in een gemeenschap waar we ons eerst wat als indringer voelden. Dit werd echter snel doorbroken door het enthousiasme en de openheid van de bewoners. Net als in het buitenland zal je… een andere taal moeten inzetten. Dit laatste aspect stond tijdens onze eerste dagen toch wel centraal.
Binnen het centrum maakten we reeds kennis met een mengelmoes van talen. Duits, Frans, Nederlands, Arabisch, Russisch,… Tijdens onze eerste contactmomenten was dit toch wel een struikelblok binnen de communicatie. We waren bijna euforisch als we eens Frans konden spreken in plaats van gebarentaal ;).
Tijdens een eerste knutselactiviteit maakten we carnavalmaskers met de kinderen. Na een hele tijd tegen een kind onze beste Franstalige kunsten uit de kast te halen, hoorden we het kind een Nederlandse zin spreken. Ach ja, oefening baart kunst zeker ;). Bij een gezin net aangekomen Palestijnse kinderen had enkel mimiek, gebarentaal en andere vreemde bewegingen resultaat.
Ons programma voor de komende dagen: socializen! Ook onze eerste contactmomenten met onze volgcliënt staan reeds gepland. Overige momenten worden voorlopig opgevuld met het plannen van de komende weken, met het zoeken naar onze structuur binnen de gezellige chaos. Wij hebben er alvast zin in!
Tot snel!
Celien en Lena.
