De eerste week zit er bijna op

Het is al even geleden sinds we nog iets gepost hebben op onze blog, maar we hadden een drukke week vol leuke ervaringen met de kinderen.

Op maandag ochtend kregen we elk onze 3 volgkindjes. We mochten ze heel de dag observeren van maaltijdbegeleiding tot spelactiviteiten, zo konden de kinderen aan ons wennen. Verder leerde we het personeel beter kennen en voelden we ons al meer op ons gemak. Hieronder zie enkele foto’s :

      

Op dag 2 startte het echte werk. In de voormiddag mochten we elk met een eigen volgkindje deelnemen aan de shantala massage. Dit hadden we nog nooit gegeven maar is wel aangenaam om het kind te leren kennen. s’ Middags volgde er maaltijdbegeleiding, dit verliep niet zo vlot als gedacht. Met vuile kledij en veel geduld is het toch gelukt.  In de namiddag hebben we onze eerste individuele therapieën mogen geven. Dankzij de individuele therapiesessie van vandaag, hebben we een zicht gekregen op welk niveau de kinderen zich bevinden en konden we onze doelstellingen voor de komende weken opstellen. Bij 4 van de 6 kinderen baseren we ons vooral op de fijne motoriek (grepen, rijgen, scheuren, plakken, …) omdat we tijdens de observaties gezien hadden dat deze niet leeftijd-adequaat verliep. Daarom gaan we hen hier extra op stimuleren.  Verder werken we ook rond de cognitieve ontwikkeling van het kind en rond de sociale-affectieve vaardigheden. Deze worden vooral tijdens groepsgebeuren (therapeutisch spel) gestimuleerd. Ten slotte komt de zelfstandigheidstraining hier ook aan bod (aan/uitkleden, tanden poetsen, zelfstandig eten/drinken, handen wassen, …) . Bij de 2 andere kinderen hebben we geobserveerd dat deze kinderen nog onvoldoende ontwikkeld zijn en dus nog nood hebben aan basale stimulatie. Verder werken we met hen ook aan het ontwikkelen van een goede bekkenstabiliteit en correcte zithouding.

Tijdens dag 3 kwamen we in contact met Sherborne. Hier konden we intensief en 1 op 1 met een volgkind werken. Dit vinden ze aangenaam. De rest van de dag is volgens zijn normale gang verlopen. s’Avonds hadden we een klein probleempje. Het was vrij warm in de kamer, dus we besloten het raam open te zetten. Achteraf kregen we het niet meer in het slot. Na veel trekken en sleuren kwamen tot de constatatie dat het raam gezakt was.

Op dag 4 scheen de zon eindelijk eens in Polen. We besloten om met de kinderen naar buiten te gaan. Het ging er heel speels aan toe en de kinderen genoten hier dan ook met volle teugen van.

Wij kijken al uit naar komende weken en houden jullie zeker nog op de hoogte van onze avonturen.