hallo, leuk dat wij hier ons verhaal en belevenissen eventjes met jullie kunnen/mogen delen 😀
Wij waren ontzettend benieuwd naar wat ons te wachten stond de week van ons deelname aan het project. Voor Ellyn was het frans praten een gewoonte en dus “normaal” , en dat ging dan ook vlot. Wel was ze eerst een beetje onzeker wanneer ze willekeurige mensen op straat moest aanspreken 😉. Voor mezelf was het frans praten een heel stresserend moment. Ik heb al jaren geen frans meer gesproken, zoals velen van ons zich hier kunnen in herkennen. Natuurlijk gaf dit super veel stress en onzekerheid.
Dag 1
Komaan, ik en frans praten EN mensen aanspreken op straat, dt gaat toch niet samen. Ben met deze gedachte opgestaan en hierdoor veel zaken vergeten, ik moest dus steeds terug naar huis om die op te halen, verkeer ook dat weer eens tegenzat, conclusie: Ik te laat 😆.
De eerste momenten op straat was het eerst wat aftasten : wie spreken we aan of gaan we misschien eerst de buurt observeren? Er passeerden een aantal mensen en we keken steeds naar elkaar met de boodschap: spreek jij die aan? Maar ken je dat, tegen dat iemand antwoordt en ik actie wil schieten, wel dan is die persoon al lang gepasseerd.
Na een tijdje te hebben gewacht aan Teranova kwam er een oudere man langs en we vonden beide dat deze geschikt was om met hem ons interview af te nemen, Ellyn nam hierbij het initiatief en sprak de man aan. Vriendelijke meneer maar het was in het frans te doen. Ik trachtte zo goed mogelijk mee te luisteren en probeerde maar te begrijpen wat hij vertelde.
We hebben dan nog twee mensen kunnen interviewen, waarbij ikzelf toch ook eentje kon afnemen maar dan wel in het nederlands. Ik wou het wel in het frans proberen maar geraakte niet uit mijn woorden. Dus nam ik de nederlandse interviews voor mijn rekening en Ellyn de franstalige.
We waren ook geen krak in het lezen van een stratenplan, de eerste dag liepen we zelfs al eens verkeerd of liepen we te ver. Hadden natuurlijk een plan waar niet overal de straatnaam op zichtbaar was 😆.
Ook hadden we observaties te doen omtrent de straten, voetpaden en winkels, of die allemaal wel toegankelijk waren. We hebben hier veel punten gezien die kunnen/moeten worden verbeterd, zeker voor mensen met een beperking of voor mensen die in een rolstoel rijden.
Dag 2
Een nieuwe dag, we observeerden een nieuw stuk van de wijk en andere mensen werden geïnterviewd. Deze keer was het zonnetje wel mooi aanwezig. We hebben verschillende nationaliteiten kunnen aanspreken om interview bij af te nemen. Zo was er een ouder koppel dat van Spanje kwam en hier al jaren verbleven in Brussel maar niet in de wijk zelf. Dan hadden we een Roemeense familie die 6 maanden in de wijk woonden. Dit interview verliep niet zo vlot, frans was niet hun sterkste kant. Bij het laatste gezin was voor hun alles goed in Brussel.
Ik heb een aantal keer mijn best willen doen om mensen aan te spreken zodat deze last niet enkel bij Ellyn lag. Even alle moed bij elkaar genomen stapte ik op een jong meisje af. Ik: Bonjour, français/néerlandais? waarop zij zei : oui, je ne parle pas français. Hier stonden we dus mooi met onze mond vol tanden 😬. Eens goed gelachen met ons zelf en dan maar verder gegaan.
We hebben ons ook op een gegeven moment even niet veilig gevoeld. We liepen samen door een straat waar er veel mannen van een andere nationaliteit samen zaten. We werden een tijd lang na gekeken en hoopten dat ze ons niet zouden aanspreken of achtervolgen😰. Gelukkig gebeurde dit niet en voelden we ons al een iets rustiger.
Maar dit was voor korte duur, want we liepen op de Boulevard Emile Jacqmain en ter hoogte van een theater hingen allemaal zelfgemaakte affiches met teksten die niet altijd begrijpbaar waren, alles zag er mega verlaten uit, we vonden deze plaats echt maar ruig en raar. Iets verderop hebben we een winkelierster kunnen interviewen die ons zei dat er in deze straat wel veel vandalisme gebeurd, en dat er veel politie moet optreden.
Dag 3
Een dag vol ontdekkingen en komische belevenissen, deze zullen ons altijd bij blijven en ons aan het lachen maken.
Van het plan fout lezen en verkeerd lopen tot op het Martelarenplein er een jonge man op ons afstapt met een bekertje en teenslippers. Hij toonde ons de weg waar we interviews konden afnemen. We dachten dat deze jongen misschien wel wat dronken was maar besloten toch een interview af te nemen. We hadden nooit gedacht dat deze jonge man afkomstig was uit Frankrijk en eigenlijk geen dronken student was maar iemand die hier in België dakloos is.
Dag 4
Laatste deeltje van de wijk. We hadden al wel wat informatie verkregen ondertussen en waren benieuwd hoe dit stuk van de wijk er zou uitzien en welke personen we hier zouden tegen komen. Jammer genoeg was dit stukje van de wijk heel rustig en hebben we maar twee mensen kunnen interviewen. Het waren twee personen die hier woonden maar beide woonden aan de uithoeken van dat deeltje in de wijk. Het waren wel allemaal stuk voor stuk heel interessante verhalen.
Toch wouden we graag nog een aantal extra interviews doen om nog een bredere kijk te krijgen over de wijk. Deze keer hebben we aan een klein groen parkje twee oudere dames kunnen aanspreken, één van hen had een beperking, was zeer opgetogen en lachte veel. Toen we de andere dame ernaast vroegen of zij vond dat de voetpaden in de wijk er goed bij lagen, dus vlak, of er geen stenen ontbreken hier of daar, antwoordde de vrouw dat zij vond dat de voetpaden zich in een UITSTEKENDE staat bevonden. Net op dit ogenblik viel er bijna iemand achter haar over een steen die los op de grond lag. Eigenlijk mochten we hier niet om lachen maar het moment was zo gepast dat we onze lach niet konden bedwingen.
Gelukkig maar dat we nog steeds verplicht zijn om een mondmasker te dragen 😷.
Tijdens de laatste dag haalden we alle informatie en observaties bij elkaar om te zien wat de mensen zelf vinden van de wijk, wat goed of beter kan of wat ze eventueel missen. Hierbij keken we ook naar onze eigen bevindingen van de wijk. Op basis hiervan zullen we ons verslag opmaken, met eventuele tips en adviezen.
Dankzij en ondanks alles wat we deze week hebben meegemaakt was dit een super leerrijke week, we hebben veel geleerd van bewoners, gebruikers van de wijk en over de omgeving van de wijk zelf.
Shauni & Ellyn