De dagen daarop werk ik elke dag van 7.30 uur tot 20 uur. Ik maak er kennis met andere studenten uit niet Europese landen en kan het goed met hen vinden. Verpleegkunde hier is echt niet te vergelijken met België. Hier worden totaal andere technieken toegepast en ook de visie op verpleegkunde is hier totaal anders. In zijn totaliteit bekeken wordt de patiënt nog meer bejegend dan bij ons. Ook qua veiligheid rond het toedienen van medicatie sta ik echt versteld. De controle voor het medicijn aan de patient toegediend wordt is er waterdicht. Ook het ontzien van de rug is hier een prioriteit.
De volgende werkdagen verlopen rustig. Het medisch personeel is zoals altijd supervriendelijk en heel behulpzaam. De mensen lijken hier stressbestendig geboren. Nochtans is het leven hier niet makkelijk en heel duur. In het weekend ga ik joggen met loïc, een franse student logerende in mijn hostel. We schieten goed met elkaar op. Zondag snuister ik nogmaals door de winkelstraten en stel vast dat alle winkels er open zijn tot laat in de avond. De winkeliers helpen de mensen met de glimlach ondanks het feit dat ze op zondag moeten werken. Een totaal andere mentaliteit dan de onze. Wanneer ik de bus neem, stel ik vast dat de mensen hier veel meer discipline hebben dan bij ons. Eerst verlaten de mensen de bus alvorens de anderen de bus mogen betreden. Iedereen staat op een rij en wacht zijn beurt af alvorens de bus op te stappen. Er is maar een opstapplaats hetgeen zwartrijden voorkomt. Discipline tot en met.
De week nadien ga ik terug aan het werk. Op woensdag mag ik van een chirurg een CABG (Coronary Artery Bypass Graft) dewelke 5 uur zal duren bijwonen. Ik ben echt onder de indruk hoe minutieus de dokter tewerk gaat. Tijdens de operatie legt de chirurg mij elke stap die hij doet uit. De chirurg gaat zo op in zijn werk dat hij precies niet vermoeid raakt. Na vijf lange uren wordt de operatie afgerond en brengen we de patiënt naar de recovery. Operatie geslaagd. De chirurg vertelt mij over nog vele andere operaties. Ik sta echt versteld dat ik dit allemaal mag meemaken. Mijn achting voor de artsen is nog meer gestegen. De patiënt stelt het goed en ik keer tevreden naar het hostel. Zaterdag ben ik terug de stad ingetrokken en vandaag ga ik joggen.
Dag Manon,
Als ik het goed lezen, kunnen we nog veel leren van andere landen; goed dat je dit voor jezelf even bewaart, want dat kan jouw visie zeker ten goede komen.
Nog veel werk-shop-en jogplezier!
Groetjes vanuit Terranova
Stijn
Als ik het goed KAN lezen 🙂