Mambo! Poa?
De tijd vliegt hier ontzettend vlug voorbij, de helft van ons avontuur is helaas al voorbij. In het Ujiji health center voelen we ondertussen al goed thuis en het is zeer fijn om samen te werken met de vroedvrouwen hier. Vorige week hebben we 3 nachten gewerkt, omdat de vrouwen ’s nachts meestal naar het ziekenhuis komen. De eerste 2 nachten was het rustig, maar de laatste nacht was het zeer druk en daar waren we heel blij om. We zaten met alle vroedvrouwen in de verpleegpost en opeens horen we mensen buiten heel luid ‘nursy’ roepen. Michèle liep naar buiten en zag daar een vrouw bevallen op de grond. Ze had zelf geen tijd om haar handschoenen aan te trekken en heeft een prachtig jongentje op de wereld gebracht. Een unieke ervaring dat we niet snel zullen vergeten. Achteraf hebben we die nacht elk nog een bevalling gehad. We waren voldaan en konden met een glimlach gaan slapen. Na deze nacht beseften we: vroedvrouw zijn is toch het mooiste beroep dat er bestaat! Ondertussen zijn Michèle en ik al een goed team geworden en zijn steeds beter op elkaar afgestemd.
Afgelopen weekend zijn we samen met Jasper en Josephine (studenten uit Gent) naar Marumba geweest. Het is een dorpje 3 uur rijden met de bus vanuit Kigoma. We zijn naar Marumba vertrokken met de dala dala, waar we letterlijk als sardientjes in blik tegen elkaar geplakt waren. Na 3 uur plakkend op de bus, moesten we nog een picky picky (moto) nemen om het dorpje te kunnen bereiken, dat gelegen was op een berg. Het had net geregend en de zandwegen waren glad en glibberig. We zijn niet vlekkeloos boven geraakt , de moto’s vielen geregeld stil omdat er te veel modder was en Josephine is zelfs van de picky picky gevallen . Ze is er vanaf gekomen met een blauw achterwerk en een goed verhaal voor later. Marumba is een dorpje op het platteland, waar we geproefd hebben van het echte authentieke leven in Afrika met prachtige natuur. We verbleven daar bij broeder Mark, een Belgische broeder die al 7 jaar in Tanzania woont. Hij is daar verantwoordelijk voor het psychiatrische ziekenhuis en iedereen van het dorp kan bij hem terecht. We zijn er zeer goed ontvangen en we hebben een hele fijne tijd achter de rug. Tot de volgende! Kwaheri!