Hallo iedereen,
Deze week hebben we onze stage hervat in het regionaal hospitaal. Lino heeft zijn stage aangevat op de dienst pediatrie. En Nico is zijn stage begonnen op de dienst algemene heelkunde.
Op algemene heelkunde is er een brede waaier aan pathologieën aanwezig. Men vindt er onder andere patiënten met CVA, diabetes (type 1,2 en zwangerschaps – ), chronische nierinsufficiëntie, hydrothorax, appendicitis, ascites enz.
Dit zorgt voor interessante ervaringen. Momenteel heeft Nico alleen nog maar katheters kunnen prikken en wat mogen assisteren bij pleurapuncties.
De stage pediatrie is zeer uiteenlopend, men komt heel wat verschillende pathologieën tegen, de leeftijd gaat van 1 dag oud (neonatale) tot kinderen van 16 jaar oud.
Er zijn 2 zalen voor de jongste kindjes waaronder 1 zaal voor neonatale is. Verder zijn er nog 3 andere zalen voor de oudere kindjes.
Lino voelde zich meteen goed tussen de kindjes en zag de stage meteen zitten. De pathologieën waar hij deze week mee geconfronteerd werd, waren daarin tegen wel hard om te zien. Deze waren onder andere: spina bifida, levercirrose ten gevolge van hepatitis, zeer erge malaria, tuberculose, meningitis, huidintoxicatie ten gevolge van allergische reacties op traditionele medicatie, een extreme hazenlip waardoor er geen gehemelte meer was, ook malnutritie zag hij regelmatig verschijnen.
Lino was vrijdag wel wat aangedaan door het meisje met de huidintoxicatie ten gevolge van de allergische reactie. Hij vroeg aan de dokter hoe dit kon gebeuren, haar huid was vol met brandwonden en hij wou weten hoe dit kwam. De dokter zei hem dat er vaak in de dorpen traditionele medicatie word gebruikt, sommige kinderen hebben last van allergieën maar weten dit niet. Ze nemen de medicatie zonder te beseffen dat deze nefaste gevolgen met zich mee kunnen dragen. Het meisje kreeg jeuk en begon allemaal soort brandwonden te krijgen op haar huid, de ouders beseften dat er iets niet pluis was en gingen met haar naar het ziekenhuis. Alvorens gezinnen uit de dorpen naar het ziekenhuis komen is het vaak al te laat, vaak passeren ze dan nog eerst langs de maraboe die hun traditionele medicatie meegeeft.
Het meisje was er echt slecht aan toe, ze had gigantisch veel zeer, ze was onderkoeld en ze leek te stuipen. Ook haar bloedwaarden waren verstoord, zo stond haar hemoglobine veel te laag en voor een kans op overleving moest ze zeker twee zakjes bloed krijgen. Vermits er in de bloedbank geen bloed meer aanwezig was zag het er niet goed uit voor het meisje. Wanneer dit voorkomt, vragen ze meestal aan de familie om bloed te doneren vermits deze vaak dezelfde bloedgroepen hebben. De enige die van haar familie aanwezig was op dat moment was haar nonkel, gelukkig met de juiste bloedgroep, hij ging doneren maar men kwam nog steeds een bloedzakje te kort. Vervolgens nam Lino het initiatief, ook hij had dezelfde bloedgroep als het meisje en ging zijn bloed doneren. Hij belde Nico op om hem te prikken en zo zijn bloed te kunnen collecteren. Het was de enige kans voor het meisje om te overleven en genezen, die wou Lino niet laten liggen. Verder worden de wonden van het meisje verzorgd en is het nu afwachten hoe het verdere ziekteproces zal verlopen. Met hoop op een goed resultaat brengt Lino zijn weekend door en wacht vol spanning af om maandag weer op de dienst aan te komen.
Verder heeft Lino deze week nog mogen assisteren bij een ascitespunctie en drainage van het ascitesvocht en een lumbaalpunctie ter diagnose van meningitis.
Dit was het weer voor deze week. Wij houden jullie zeker nog verder op de hoogte!
Groetjes uit het koude Tambacounda (38°),
Lino & Nico