Blogbericht weekend 25 – 26/01
Voor ons tweede weekend hier in Kaapstad hadden we weer heel wat plannen gemaakt, want het zou toch zonde zijn om met dat ‘lekkere’ weer zoals ze dat hier noemen achter de boeken te zitten.
Op onze agenda voor zaterdag stond het Waterfront en Robbeneiland bezoeken en zondag voor de verandering nog eens naar het strand.
Gelukkig hadden we een local in ons gezelschap die ons wegwijs maakte in het transport gebeuren van Kaapstad. Zo namen we voor de eerste keer een trein naar het centrum van Kaapstad. Het bleek toch niet zo’n slechte ervaring te zijn als sommigen beweerden. Eens aangekomen in ‘the city’ moesten we nog een eindje wandelen naar het Waterfront. Waarna we onszelf beloonden met een welverdiende maaltijd. We konden het ons het niet laten om toch maar een Belgische traditie in ere te houden nl. een Mcdo’ke doen. Om wat af te koelen aten we nadien onze eerste frozen yoghurt van Marcel’s ( en dit zal waarschijnlijk niet onze laatste zijn.. ).
Vervolgens hebben we wat aan sightseeing gedaan, foto’s getrokken, toffe winkeltjes bezocht,.. m.a.w. de toerist uitgehangen.
Om 15 uur vertrok onze boot richting Robbeneiland. Na een hevige boottocht van een halfuur (zonder zeeziek te zijn) kwamen we aan in Robbeneiland. Daar werden we naar een bus geleid die ons zou rondrijden op het eiland en wat wijzer zou maken over de geschiedenis van de welbefaamde Nelson Mandela.
Gelukkig was het geen saaie geschiedenis les en kwam er toch wel wat humor aan te pas. Onze gids ‘Abe’ was een echte mopjesman en noemde onze de Flemish Sisters. Wij Belgen zijn hier vrij geliefd omdat ons Vlaams op hun Afrikaans lijkt, dat schept meteen een band 🙂
Buiten het feit dat er veel gelachen werd, waren er ook veel stille en aangrijpende momenten. Een echte aanrader dus!
Om 18 uur zouden we met de boot terug naar Kaapstad varen, maar zoals we al een paar keer hebben mogen ervaren is ‘tijd’ hier een rekbaar begrip. Het gevolg hiervan was het missen van onze laatste trein terug naar het hostel. Gelukkig zijn er nog heel wat andere transportmogelijkheden en besloten we om opzoek te gaan naar een ‘Black Taxi’. Hier heb je toch wel een grote dosis aan lef en geduld voor nodig. Door alle chaos en drukte vonden we onze Jumpboy (dit is de kerel die telkens uit het busje springt om mensen naar zijn taxi te lokken). Na een kwartiertje wachten tot onze taxi vol was konden we vertrekken. Toch even melden dat vol hier letterlijk kan opgenomen worden, want we zaten met maar liefs 18 personen in de bolide! Creatief zijn ze wel, zitplaatsen worden gemaakt van houten planken en bakken. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd is hier zeker van toepassing! Natuurlijk kon ook de Afrikaanse muziek aan-veel-te-veel-decibels er niet aan ontbreken. Van een typisch Zuid-Afrikaanse ervaring gesproken.
Cel van Nelson Mandela
Zondag zullen we even kort en bondig samenvatten: Zon, zee en strand!
Dat zegt wel genoeg. Hieronder nog enkele foto’s van op het strand St. James.
Liefs,
Sanne en Daphne
Wist je datje: Don’t underest the power of the sea ! Golven kunnen hard aankomen!