Hallo Allemaal,

 
We hebben even niks van ons laten weten. We hadden een beetje een schrijversblok. Maar hebben nu toch wel wat dingen die we met jullie willen delen.

 
Heel veel hebben we niet gedaan. Buiten wat in de stad geweest, lekker gegeten en genieten van Su. Vorig weekend zijn we zaterdag gaan zwemmen en s ’avonds zijn we weg geweest. Zondag’s heeft Sanne aan haar stageverslagen gewerkt ( die geraken hier toch zo moeilijk vooruit) en is Rianne ziek geworden. Geen paniek alles is nu weer in orde.

 
Donderdag en vrijdag zijn we in de stad gaan eten want al ons eten in de vriezer en koelkast was op en we hadden geen zin om moeite te doen. Maar van vrijdagavond uit te gaan eten hebben we zeker geen spijt!!! We hebben een plekje gevonden waar ze pizza’s hadden, en nog goede ook! Wat een heerlijke afwisseling was dat toch na al die rijst, nasi, bami en kip ( en die kip moet je hier meestal allemaal kluiven en wij zijn niet zo’n kluivers). Dus voor onze mama’s wij willen geen rijst of kip als we terug komen!!!
En dat terug komen is helaas niet zo lang meer. Nog 3 weekjes en dan zitten we op de vlieger terug naar het koude Belgiëland. Niet aandenken met andere woorden want we hebben het hier al koud als het regent (Rianne dan toch, Sanne heeft het hier vaak veel te warm, zelfs als het regent) en genieten hier nog veel te hard. Hoe boeken we een vliegtuig om?

 
Zaterdag zijn we de stad in gegaan voor nog wat te shoppen maar helaas viel dit letterlijk in het water. Dus hebben we maar geluncht in het pannenkoeken & poffertjes café en dan een taxi terug naar huis genomen. Zondag heeft het ook heel de dag gegoten. Een goede dag dus om verder te vechten met die verslagen.

 
Nu de stage ook op een einde loopt, zijn we onze doelen en vooruitgang aan het bekijken. Hebben we iets bereikt? Hebben we bereikt wat we voor ogen hadden?
Iets bereikt hebben we wel. De doelen die we hadden voor we naar hier kwamen, die niet. Maar dat hadden we in het begin al door dat dit niet ging lukken.
Onze volgkindjes hebben wel vooruitgang geboekt. Enkele korte termijndoelen hebben we bereikt. Meer dan we eigenlijk nog verwacht hadden in het begin. Nu hopen met de inzet en de voorbereidingen die we nu aan het treffen zijn dat deze vooruitgang bij hun niet verloren gaat.

Wat zeker voldoening geeft is die glimlach die we elke dag krijgen van onze schatjes gewoon door wat aandacht en liefde. Kinderen die alleen rond ons hangen, die uitbundig s’ochtends op ons afrennen, zich veilig in onze armen nestelen om dan in slaap te vallen is dit ook niet waar we het deels voor hebben gedaan.

 
Wat we ons ook afvragen is of wij ook dingen geleerd hebben? We denken dat dit zeker het geval is, maar wat dan exact? Dit gaan we waarschijnlijk pas merken als we een tijdje terug zijn, als we terug kijken op ons avontuur en terug in het werkveld staan in België.
Naast al die zware bedenkingen en filosofische kwesties ( die lessen filo gaan dan toch voor iets geweest zijn :p) genieten we zeker nog van dit mooi land, de mensen en vooral van de kindjes.

 
Vele groetjes van ons 🙂