Moi!

Wauw wat zijn deze drie maanden voorbij gevlogen! We hebben er allebei super veel uitgeleerd en we zijn heel wat mooie ervaringen rijker! Zowel ik als Stefanie voelen ons na deze 3 maanden sterker in onze schoenen staan.

Momenteel zitten we in de luchthaven van Helsinki te wachten op onze vlucht naar Brussel. Normaal gezien zou onze vlucht om 15u35 zijn, maar deze is gecanceld en nu is onze vlucht om 16u15. Behalve dat we nu 4u en 50 minuten moeten wachten, hebben we hier niet veel last van gehad want we hadden op voorhand een mail van de luchtvaartmaatschappij gekregen :).

na onze stage hadden we nog drie weken waarin we nog taken moesten afwerken en we hadden ons examen van Fins. We kunnen nu tot 100 tellen en ons voorstellen (Minä olen Sarah, Minä olen Stefanie, Me opiskelemme Toimintaterapia, Ik ben Sarah, Ik Stefanie, wij studeren Ergotherapie, Minä olen Belgialainen, Ik ben van België) De rest zullen we jullie besparen. 😉 Het blijft helaas tot een paar basiswoorden en zinnen, Fins is een erg moeilijke taal maar wel super interessant. Het examen is bij ons allebei goed verlopen! 😀

Verder hebben we nog een aantal dingen bezocht. Stefanie is het eiland Suomenlinna gaan bezoeken. Dit eiland ligt bij Helsinki en heeft een super mooie natuur. Ik ben naar Rauma geweest om mijn neef te bezoeken :). Vroeger ben ik hier ook al regelmatig geweest en ik verschoot ervan hoeveel ik mij nog kon herinneren. 🙂

We zijn alle twee ook jarig geweest, Stefanie 30 maart en ik 7 april. Elke keer als er iemand jarig is vieren we dit samen met de mensen van ons verdiep. We koken en eten dan samen. Voor Stefanie haar verjaardag schafte de pot balletjes in tomatensaus en bij mij was het pasta met kaassaus en spekjes. Deze gezellige avonden maakte ons avontuur zo fantastisch. We zijn ook weggeweest voor ons verjaardag, Turku is een top uitgaan buurt :).

De laatste weken moesten we ook nog 2 stageplaatsen bezoeken. De eerste was waar ik stage heb gedaan, ik moest een rondleiding geven aan Stefanie en de andere studente ergotherapie van Antwerpen. Ze hebben eerst een rondleiding gekregen en daarna hebben ze een aantal opdrachten moeten doen. De eerste opdracht was éénhandig een appel snijden om te ervaren hoe dat voor patiënten met bv. een parese aanvoelt. Daarna hebben we de verschillende liften getest en aangevoeld hoe het voelt voor patiënten om u volledig afhankelijk te voelen van de verzorger. Als derde opdracht moesten ze een rolstoelparcour volgen, waarbij het doel was om te leren hoe je moet rijden op een ongelijke ondergrond. als laatste opdracht was er het age men project, dat een bejaarde persoon simuleert.

Ik heb in Kunnonkoti ook nog een rondleiding gegeven tijdens de internationale week aan internationale docenten. Ik had hier op voorhand stress voor, maar dit viel heel goed mee want ze waren allemaal erg geïnteresseerd. Ze vonden de opzet van Kunnonkoti heel belangrijk.

De laatste stage plaats die we hebben bezocht was ook op onze school. Deze plaats noemde Ruisklinikka. In TUAS was er een gymzaal, elke woensdag wordt hier een parcour gezet voor kinderen met ontwikkelingsproblemen. Studenten ergotherapie lopen hier 6 maanden stage. Eerst wordt er met de kinderen assessment afgenomen, daarna worden er doelen opgesteld en die doelen worden dan nagestreefd in spelvorm.

Onze laatste avond was zeker eentje om nooit te vergeten. We hadden een internationale dinner georganiseerd met de mensen van ons verdieping. Iedereen had iets typisch van zijn eigen land gemaakt. Vooral het samen koken en samen eten voelde aan als 1 grote familie. Retrodorm 3B was onze tweede thuis en we sluiten ze voor altijd in ons hart!

Met een warm gevoel keren we nu terug naar huis en zijn we klaar voor een nieuwe ervaring! 1 ding is zeker Finland zullen we zeker nog is bezoeken! <3

Näkemiin!