Op onze eerste stagedag maakten we kennis met alle kinderen en het ene kind viel al meer op als het andere. Voor de meeste kinderen was het niet hun eerste schooljaar op deze school, maar voor L. was dat wel zo.

L. heeft geen duidelijk diagnose en krijgt dan ook geen gepaste behandeling. Ze wordt van de ene naar de andere school doorgestuurd en niemand biedt haar de gepaste hulp aan. Ze werd toegelaten op Nkosinathi foundation omwille van de visuele problematiek. Op de eerste schooldag werd echter snel duidelijk waarom ze op de andere scholen doorverwezen werd. Ze was enorm onrustig, luidruchtig en afhankelijk voor enorm veel dingen.

L. maakt geluiden met haar mond zoals schreeuwen en geklik met haar tong. Verder maakt ze geluiden door met haar handen op haar eigen lichaam en andere voorwerpen te slaan. Daarnaast is L. fysiek afhankelijk in die zin dat ze letterlijk voortgetrokken wordt door haar oma. Ze laat zich hangen en doet zelf geen moeite om te stappen. L. is eveneens niet zindelijk en ouders/grootmoeder ondernemen ook geen poging tot het zindelijk maken van L.

Gedurende de eerste dagen heeft iedereen L. geobserveerd en daarna werden de observaties besproken. Uit de observaties hebben we besloten dat het onrustig en luidruchtig zijn waarschijnlijk voortkomt uit een tekort aan sensorische stimulatie. Om die reden hebben we een voeldeken gemaakt zodat we haar sensoriek kunnen stimuleren. Om de blootstelling aan het voeldeken op een rustige manier te laten verlopen werd L. apart genomen door een therapeut/leerkracht. Ze werd zodanig geplaatst dat ze fysiek contact maakte met de therapeut/leerkracht. L. reageerde hier opvallend rustig op en het was duidelijk dat ze de verschillende structuren trachtte te voelen. Het voeldeken heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen!