Terwijl ik zelf aan het nadenken ben over wat ik zou kunnen veranderen aan de context, realiseer ik mijzelf dat ik de context nog niet geschetst heb.
Bij het aankomen op de eerste stagedag kreeg ik een algemene rondleiding in het gebouw. De lokalen en burelen zijn vrij gelijkend aan de ruimtes die wij ter beschikking hebben. De klas en de materialen die gebruikt worden in de klas zijn dan weer volledig verschillend van de materialen die wij gewoon zijn. Het werd al snel duidelijk dat er in deze context aandacht geschonken wordt aan andere dingen. Meestal gaat het over zaken die voor ons meer vanzelfsprekend zijn, maar de lokale bevolking mist die zekerheid.
Voor de start van de rondleiding in de lokalen, lichtte de leerkracht toe op welke manier ze wou werken en hoe ze dat ging volbrengen. Ze benadrukte meerdere malen hoeveel belang ze hecht aan het bieden van structuur. Het aanreiken van die structuur tracht ze te doen door het ochtendritueel telkens in dezelfde volgorde te laten verlopen. De kinderen worden opgehaald door ’teacher Veronica’, wie ook de hulpleerkracht is. Daarna komen ze beneden waar ze ’teacher Robyn’ begroeten en aan mekaar vragen hoe het gaat. Vervolgens komen ze aan de lockers waar ze hun schoenen, jas en boekentas in kwijt kunnen.
Als dat gedaan is, mogen ze verder gaan naar de klas en krijgen ze ontbijt als ze dat willen. Sommige kinderen worden getraind in het zelfstandig bereiden van hun ontbijt. Voor de start van het ontbijt wordt er een liedje gezongen dat draait rond dankbaarheid voor het krijgen van eten. Wanneer hun ontbijt op is, moeten ze de kinderen zelf hun spullen naar de keuken dragen. Als alles opnieuw op zijn plaats staat mogen de kinderen zich verplaatsen naar de andere klas. In die klas worden zowel spelletjes, activiteiten als ergotherapeutische sessies aangeboden. Verder kunnen ze ook buiten spelen op de beperkte binnenkoer die onder andere ingericht is met een glijbaan en een trampoline.
Om beide klassen te bereiken moeten de kinderen trappen op en af gaan. Daarnaast zijn er ook in beide klassen keukenkasten terug te vinden met veel te scherpe randen. In de klas waar ontbijt gegeten wordt, ligt er een soort tapijt op de vloer wat onhygiënisch is. In de andere klas ligt dan weer een gewone tegelvloer, maar daarop ligt een grote speelmat voor de kinderen. Die speelmat is eveneens onhygiënisch aangezien deze veel te weinig gereinigd wordt. Met andere woorden: we zien hier dus veel dingen die in België nooit zouden goedgekeurd worden. Op zo een moment begrijpen je het principe “roeien met de riemen die je hebt” pas echt!