2 weken…
- niets van mij gehoord
- te gaan
Jaja, nog 2 weken en het is al voorbij. Ben toch wel een beetje blij ook, ik mis iedereen zo. Maar voor de rest is alles hier in orde. De voorbije 2 weken heb ik 5 dagen stage gelopen per week, nu zijn mijn uren dat ik op het einde tekort zou komen ingehaald.
Wat heb ik de voorbije weken uitgestoken? Ik heb spalken leren maken, voor het hand, tegen spasticiteit of misvormingen. Ik heb met elke stagementor (3) eentje gemaakt, en ja ze doen het alledrie anders, wel niet zo handig dus om het op drie manieren te zien en te leren. Ik heb mijn opdracht ingediend dat ik van hun kreeg, die breinbreker. Ik ga hem zeker eens uitproberen bij een nieuwe patiënte die ik nu behandel, het is een kleuterjuf met een aandoening waardoor ze kracht verliest in handen en voeten (Charlot-Marie-Tooth). Ook ben ik eens een balneo therapie gaan observeren, dat zijn bewegingsactiviteiten in een zwembad. Ook heb ik mijn tussentijdse evaluatie gehad, ze waren zeer positief over hoe ik met de patiënten om ga en mijn therapieën. Wel moet ik me nog trainen in ‘bilans’, dat zijn de intakes van nieuwe patiënten en hun problemen in kaart brengen om dan daaruit doelstellingen te vormen. Ook willen ze dat ik meer neerschrijf, zodat ze weten wat ik met mijn patiënten doe. Maar ik heb me al goed herpakt. Alleen met de ‘bilans’ heb ik het nog lastig, de taal speelt hier zeker parten, voor een intake voel ik me te onzeker en dan loopt het soms een beetje mis.
Deze week maandag kwam er een nieuwe patiënte, hier moest ik dus een bilan van maken, verliep dus niet zo vlot. Ze heeft een beroerte gehad. Ik volg haar dus van in het begin, mijn eigen patiënt, en meteen een hele moeilijke… Ik heb dan ook voorgesteld om een ’toilette therapetique’ te doen = observatie tijdens het ochtendtoilet. Zo kon ik observeren hoe het met haar zelfredzaamheid was gesteld. Donderdag mocht ik mijn eerste groep geven: informatie ivm de heupprothese. Welke bewegingen absoluut te vermijden en hoe ze vermijden in het dagelijkse leven. En dat in het Frans he?! Ik struikel toch nog vaak over mijn woorden hoor 😉 .
Alé, nu zijn jullie weer up-to-date. Groetjes, Stefanie !