S., het volgkindje van Jolien heeft afgelopen twee maand zeer goed zijn best gedaan tijdens de individuele begeleiding. Ondertussen kent hij de rekenbegrippen ‘evenveel, niet evenveel, meer en minder’, alsook de bijhorende rekensymbolen. Verder hebben we volop geoefend op het schrijven van guirlandes en arcades. Hiermee heeft hij echter nog steeds moeilijkheden (slordigheid alom ;-)). Daarnaast heeft Jolien ook een lijst kunnen maken van verschillende tics die naar voren kwamen tijdens de therapie: fluiten, knipperen met de vingers, keelgeluiden (‘rrr’, …) , bewegen van benen en voeten, boeren, … (in elke therapie was iets te beleven :-)) S. heeft naast zijn tics ook een enorme opruimdwang. Wanneer er met kaartjes gewerkt werd, stond hij erop deze perfect op elkaar te stapelen. Blokjes mochten ook niet kriskras op de tafel liggen en vooraleer we terug gingen naar de klas, moest zijn hele werktafel leeg zijn (minder opruimwerk voor Jolien natuurlijk ;-)). S. deed altijd heel goed zijn best en hij mag zeker fier zijn op zichzelf met wat hij bereikt heeft. Hopelijk wordt dit ook onderhouden in de klas. Gezien de drukte en de beperkte begeleiding in de klas, vreest Jolien hier wel wat voor. Al bij al kan ze terugkijken op twee leerrijke maanden met een fantastisch volgkindje. Ze zal S. de knuffelaar (met een gouden hart!) toch wel missen, alsook de andere kindjes van de Gouden hart school!
Glenn zijn volgkindje, A., heeft gedurende de stageperiode veel progressie gemaakt binnen schrijven en rekenen. A. heeft nood aan een intensieve en individuele begeleiding in een andere context dan de klas. Hierbij merk je meteen op dat de aandacht en concentratie positief beïnvloed wordt en zo ook het leerproces. A. heeft nu inzicht in de cijferbeelden en kan tellen per element! Tellen per element verliep moeilijk want ze telde steeds dubbel of sloeg bepaalde elementen over. Ook de rekenbegrippen waren niet gekend, maar door aangepaste methodieken en mediums zijn de doelen bijna helemaal gerealiseerd. Ook voor het schrijven boekte ze vooruitgang, maar het vergt heel veel herhaling om tot effectief schrijven te komen! Het was een aangenaam kindje om mee te werken aangezien ze Glenn ook helemaal vertrouwde en ze steeds haar best deed! Glenn had wel heel veel geduld nodig met A., maar het was hem allemaal de moeite waard. Hopelijk wordt het advies dat Glenn gegeven heeft omtrent de aanpak van A. toegepast en verder gezet!
Gedurende de verschillende interventies die plaatsvonden bij A. streefde Lore naar een positieve vooruitgang in haar ontwikkeling. Bij aanvang van de stage leken 8 weken een lange periode te zijn. Dit is weliswaar minder waar en voor je het weet ben je aan je laatste stageweek bezig. Bij A. werd er intensief gewerkt aan het rekenen, beginnende met de getallenkennis. Zij is nu in staat om de cijfers van 1 t.e.m. 10 te herkennen, benoemen en hier op verschillende manieren mee om te gaan. De rekenbegrippen ‘meer’, ‘minder, ‘evenveel’ en ‘niet evenveel’ werden reeds aangebracht in enkele interventies, maar hier moet individueel nog sterk aan gewerkt worden. Op vlak van schrijven, werden enkele interventies gewijd aan het aanleren van het krulschrift (enkele letters ervan). Dit verliep heel vlot, maar zal omwille van het feit dat in de klas blokschrift wordt aangeleerd, niet verder kunnen worden gezet. Tenzij er individueel gewerkt kan worden, wat mits de huidige omstandigheden in de school niet haalbaar is. Daarnaast merkte Lore ook een vooruitgang wat betrof de sociale vaardigheden van A. Dit kon voornamelijk toegeschreven worden aan het dagelijkse contact waardoor er meer vertrouwen tussen beide partijen groeiden. Ook op de speelplaats kwam ze spontaan naar Lore toe om een knuffel te geven of te vragen hoe het ging. In de klas was A. steeds enthousiast en werkte ze altijd goed mee. Lore kan besluiten, dat na 8 weken stage en intensieve weken bezig te zijn met haar volgkindje A., ze met een leuke herinnering het Gouden Hart kan verlaten.
